Rin Yuuna [Başlangıç]

Gözlerimi açtım.Neredeydim?Buraya nasıl gelmiştim?Hatırlamaya çalışıyorum...Evet hatırladım,ben şu an ölüyüm.Öldükten sonra göğsümde bir zincirle sokaklarda dolaşırken bir canavar bana saldırdı.Kaçacak takatim yoktu,kimse de beni duymuyordu.O an biri geldi.Siyah bir kimono giymiş bir adam.Yaratığı öldürdü ve bana doğru yöneldi."İyi misin?"."Evet,teşekkür ederim.Neydi o?"."O bir hollow,yani kötü bir ruh,eğer burda kalmaya devam edersen peşinden daha birçoğu gelecektir!".Evet böyle demişti ve beni buraya göndermişti.

Aradan yıllar geçti.Soul Society kötü bir yer değil.Evet ve buraya geldiğimden beri bir daha o yaratıklardan hiç görmedim bir aile de buldum kendime,daha doğrusu onlar beni buldu.Uyandıktan sonra bir süre kendi başıma gezinirken bir amca beni gördü ve bana "Evlat bir aile ister misin?"diye sordu.Gerçekten o an bir çocuk olarak en çok ihtiyacım olan şey buydu.Bu yaşlı amcanın bana acıması da şansımı değiştirmişti.Artık bir ailem vardı.Onları kendime anne ve baba bildim.Onlarla birlikte burada sonsuza kadar yaşayabilirdim.

"Güzel şeylerin daima bir sonu olacaktır!".Bunu bilmemiz gerekir.Hayatta hiçbir zaman insan istediği şekilde yaşayamaz daima bir şeyler olur ve bunların sonucunda da daima güçlü olanlar hayatta kalır ve yoluna devam eder.Bunu o zamanlarda kavrayamadım.Sonsuza kadar mutlu bir şekilde yaşabileceğimi düşünmüştüm. Yanılmışım.

Her şeyin ellerimden kayıp gittiği bir gün geldi.Bir gece bir çığlık duydum!Tüyler ürperten bir çığlık!Kanım donmuştu adeta ve bu çığlık çok tanıdık geliyordu.Bu durum daha da rahatsız ediciydi.Birden aklım beni gerçek dünyaya götürdü.Peşimdeki canavar!Evet bu onun çığlığı!Korkumun sebebini anladım.Yataktan çıkmaya cesaret edemiyordum. Birden bir gürültü ile odamın duvarı yıkıldı ve canavar odama girdi.Korkunç gözleriyle bana bakıyordu.Yine aynı çığlık!Ama bu yaratık farklıydı.Bana doğru gelmeye başladı.Ne yapacağımı bilemiyordum.Kaçmaya bile cesaretim yoktu.Neler oluyor bana?

Birisi beni kucakladı.Babam beni kurtarmaya gelmişti.Camdan atladı ve kaçmaya başladı.Kulağıma fısıldıyordu."Korkma Rin.Seni ne pahasına olursa olsun koruyacağım."Ancak fazla uzaklaşamadan yaratık bize yetişti ve babama sert bir darbe indirdi.Babam beni korumak için üstüme kapaklanmıştı.Yaratık daha da sinirle babama vuruyordu.Gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı.Sonra yaratık babamı üzerimden çekip aldı ve kenara fırlattı ve bana baktı.Üzerime doğru gelmeye başladı.Korkuyordum.Adım attığında adeta deprem oluşuyordu.Birden biri daha önüme atladı.Annem."Yaklaşma,onu alamazsın!" Bu da ne dmek oluyordu.Yaratık benim mi peşimdeydi?Olamaz,babam benim yüzümden mi bu şekilde hırpalanmıştı?Gözlerimden yaşlar boşalmaya devam ediyordu.Yaratık bir çığlık daha attı.Hayır bu daha çok bir kahkaha gibiydi.Annemi belinden yakaladı ve canlı canlı yemeye başladı.Gözlerimin önünde bu yaratık annemi yiyordu.Birşeyler yapmalıydım.Ama ne?Elimden hiçbir şey gelmezdi,daha bir çocuktum. Birden bir adam geldi.Bu adam beni gerçek dünyada kurtaran adam gibi giyinmişti.Ama üstünde beyaz bir pelerin daha vardı.Sırtında 13 sayısı yazılıydı.Yaratığı tek vuruşta ikiye böldü.Bu adam ne kadar da güçlüydü!Annem,peki anneme noldu?Nereye kaybolmuştu.Hayır,artık kendimi tutamıyordum.Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.Beyaz pelerinli adam bana doğru döndü ve geldi."Üzülme sevdiklerini korumak adına ölmek bir onurdur."Ne?Daha da sinirlendim.Annem beni korumak uğruna öldü,ben zayıf olduğum için,eğer daha güçlü olsaydım onu koruyabilirdim.Neden daha güçlü değildim?Neden?Birden bir ses duydum:"Rin!"Bu babamdı.Babamın yanına gittim.Zorlukla konuşuyordu."Çok güçlüsün Rin.Daha da güçlü olacaksın.Üzülme.Güzel şeylerin daima bir sonu olacaktır."Babam yavaşça toza dönüşmeye başladı.Yine yalnız kaldım.Beyaz pelerinli adama döndüm ve o an kararımı verdim ağlamayacaktım."Bayım bana güçlü olmayı öğretir misiniz?"Bana baktı ve Neden olmasın benimle gel çocuk!"

Böylelikle hayatım değişmeye başladı.Shinigami Akademisi'ne başladım ve güçlerimi keşfettim.Takohime,benim zanpaktoumun adı buydu.Onunla beraber daha da güçlü olmaya yemin ettim.Daha da güçlü olacaktım ve böylece artık sevdiğim insanlar beni korumak adına ölmek zorunda kalmayacaklardı.

Hazırlanın,benim öyküm bitmedi daha yeni başlıyor...

adminim lütfen puanla rp yi oynamak istiyorum ama başlayamıyorum..

Rpniz biraz kisa yalniz verien standart puana göre?

hmm tamam teşekkürler bir daha gözden geçireyim o zaman..

Puanlamadan önce noktalama isaretlerinden sonra bosluk birakarak yazarsaniz da cok hos olur, zira oradan cok puan kiracagim bu haldeyken.
(klavyemde türkce harf yok umarim anlasilmistir >.< )