Joseph - İlk Savaş

"Ne yapıyorum ben burada yahu?" Joseph sessizce yürümeye devam etti. Karakura Şehrinde görevlendirlimemişti ancak sadece antreman alanındaki cisimlere saldırmaktan sıkılmıştı. Ara sokaklardan birinde yürümeye devam etti. Altı yaşlarında küçük bir kız çocuğu koşuyordu. Gözlerinden akan yaşlar yanaklarından süzülüyor, küçük kızın önünü görmesini engelliyordu. "Özür dilerim" dedi Joseph'e çarptıktan sonra."Kaçın bayım, eğer yakalarsa sizin de başınız dertte." Kızın geldiği yöne baktı. İleride bir hollow vardı. Kızın telaşla söylediği sözcüklerde joseph'in net anlamadıı kısımlar şimdi oturmuştu. Kelimeleri hatırlamak için bir an durdu ve yavaş yavaş "merak etme, genç dostum. Ben bir shinigamiyim sonuçta." Kızın gözyaşları durdu. Derin bir burun çekişten sonra "Onu yenebilir misin?" diye umutla sordu küçük kız. Joseph aklına gelen ilk karşılığı verdi: ""zensho shimasu" ("bu konuda ne yapabileceğime bakacağım")" Kız adamın suratına baktı. "Shinigamiler ruhları korurdu hani! Annem öyle diyordu." Joseph boş boş kızın suratına baktı. kızın neden öfkelendiğine dair hiç bir fikri yoktu. Crimson Heaven'in sesini duydu. "Japonca derslerinde sadece konuşmayı öğrenmen ama kültürlerini öğrenmemen ne acaip. Bu insanlara bu konuda ne yapabileceğime bakayım demek hayır anlamına gelir ve işle ilgilenmeni beklemez kimse bu saatten sonra." Koseph sinirli bir şekilde bağırdı "Ne bileyim ben! Ben bir japon değilim!" Kızın kendisine garip garip baktığını farketti. "Dert etme." dedi.
Düşmana olanca hızı ile yaklaştı. "Vay anasını be! Bu sefer büyük bir balık yakaladın oğlum!" dedi kendi kendine. Karşısında devasa bir kurbağaya benzeyen bir hollow vardı. Bununla beraber yüzünü bir maske kaplamıştı ve derisi siyahtı. Ön kolları kemik zırhla kaplanmış ve bir kurbağa için fazlaca gelişmişti. Bir an için Joseph'e baktı. "Hadi dilini çıkar da keseyim, seni cadı büyüsü malzemesi!" Joseph saldırdı. Rakibinin dili havaya sıçramış olan Joseph'i belinden sardı. Hızla kendine doğru çekmeye başladı. Joseph son anda ayaklarını ve zampaktousunu kullanarak hollow yemeği olmaktan kurtardı kendisini. Kılıcının bir dönme hareketi ile kurbağanın dilinde geniş bir kesik açtı kurbağa acı ile Joseph'i gökyüzüne fırlattı.
Üçüncü kat duvarına çarpmasa daha ne kadar uçabilirdi, bu konuda Joseph'in hiç bir fikri yoktu. Düşmanına baktı. Umutsuz bir durumda olduğu açıkça ortadaydı. "Düşman aşağıda, ya sen sevgili Joseph? Sen nasıl ineceksin oraya?" Kidou derslerini doğru düzgün takip etmiş olmayı istedi. "Eğer ölürsem bu sana haksızlık olur değil mi, crimson?" zampaktousunun gülümsemesini hissetti."Daha kendimizi kanıtlamamız lazım, Joseph!"
Joseph kurbağanın savurduğu dili kılıcıyla yana doğru sektirdikten sonra yere kondu. Hızla yaratığın ardına geçti. Yaratık dilini uzatır uzatmaz hızla bir direğin arkasına geçti. Dil Joseph’i takip etti. Ardından Joseph bir çöp konteynırının önünde durdu. Ani bir hareketle yukarı yükseldi. Dilin yapıştığı konteynır dille beraber direğe kadar çekildi. Yaratık dilinin ucundaki kütleyi öfkeyle savurduğunda oldukça geç kalmıştı, zira dilini çekene kadar sonunun gelmiş olacağını fark etti. Joseph yaratığın yan tarafına geçerken kılıcı havada zarif ve keskin bir kavisle ilerledi. Hollowdan geriye kalan ruh parçacıkları gökyüzüne doğru yükselirken Joseph bir kenara oturup yarasına bir çeşit sargı malzemesi sarmaya başladı.
Joseph tam işini bitirmişti ki küçük kızı gördü. Eliyle gel anlamına gelen bir hareket yaptı. Küçük kız yanına yanaştı ve hemen yanına oturdu. “Teşekkür ederim, efendim.” Dedi küçük kız. Joseph gülümsedi ve elini boynuna attı kızın. “Artık bütün hikayenin sona erdiği yerdesin genç dostum. Git ve mutlu ol.” Soul Burial yapmak için zampaktousunu çekti. Kızın korkmuş bakışlarını görünce kızın omzunu tuttu ve “korkma, sana ir zarar vermeyeceğim.” Dedi. Kılıcın kabzası kızın anlına dokunurken ruh soul societye doğru yola çıkmıştı bile.


3200