Derin düşünceler...

OUT: Aslında şu anda bir savaş rp'si içinde bulunmaktayım ancak o savaş geçmişi temsil ettiğine göre karakterim şu anda burada bulunabilir Yani benm mantığıma göre. Savaşta durdu sanırım birazcık adminin işlerinden dolayı. Buraya rp yazıyorum isteye arkadaşlar gelebilirler...

İN:
Savaş bitmişti. Geriye sadece yıkık binalar ve etraftaki toz duman kalmıştı. Shinigamiler birer birer cesetleri topluyor ve olması gerektiği gibi onları son yolculuğuna uğurluyordu. Shinigami cesetleri, her yer shinigami cesetleri ile doluydu. Tüm toprak onların kanı ile sulanmış ve cesetler bir mayın tarlasını andırır gibi her adımınızda karşınıza çıkıyordu. Onların adına üzülüyordum. Daha yüksek rütbeleri görmeden ölmek onların kaderi miydi? Onlar neden bizim kadar şanslı değillerdi? Onlar şimdi gitti. Geriye ise bir katanaları kalmıştı. Ancak onlar da cesetlerle beraber gömülmeliydi. Sahibinden ayrılmamalıydı. Ruhları sonsuza dek birlikte olmalıydı. Ayrılmamalılardı. Neden her seferinde masumlar ölürdü. Onların belkide bu saçma savaştan haberleri bile yoktu. Ölüm onları yoldayken yakalamıştı belkide. Belkide işine gücüne bakarken ölmüşlerdi. Yada kahramanca Gotei 13'ü temsil edip, göğüs göğüse çarpışarak can vermişlerdi. Hiçbirinin suratında korku ifadesi bulamıyordum. Tüm cesetlerin suratında kararlı bir ifade vardı. Neden Gotei 13'e bu kadar bağlı olmak zorundalardı? Neden? Hayatları Gotei 13'ten daha mı değersizdi? Hayır! Tabi kide değildi. Ancak onların hayatları Gotei 13'tü. Onların aileleri Gotei 13'tü. Birden ben aklıma geldim. Ailemi koruma isteğim, arkadaşlarımı koruma isteğim aklıma geldi. Doğrusu onlarında benden bir farkı yoktu. Son savaşımdan beri aklım çalkalanıp duruyordu. O hollow beni kalbimin en derin yerinden vurmuştu. Güvensizlik hissine kapılmıştım. Aslında bir hollowa inanmamalıydım. Fakat bu sefer farklıydı. Yalan söylemiyordu. Her yerinden dürüstlük akıyordu. Ancak kızgındı. Shinigamilere karşı öfkesi büyüktü. O an hiç aklımdan çıkmayacak sanırım...

''Hey! Sen bir arrancar mısın?'' ''Öyle isem ne olmuş? Sende aşağılık bir shinigamisin değil mi? Shinigamilerden nefret ederim. Bir hollow neden meydana gelir haberin var mı? Bir hollow bir shinigami tarafından kurtarılmayınca meydana gelir. Maskesi onun kalbidir. Kalbinin en nefret dolan bölümüdür. Göğsündeki delik kalbinin daha fazla bu acıya dayanamamasından oluşur. Sonunda nefret tüm bedeni sarar. Ve en sonunda seni bu dünyanın içine alır. Kaçamazsın. Her zaman içinde kurtarılma isteği vardır. Ancak artık geri dönüşü yoktur. Bir hollowsan hep hollow olursun. Bu his cehennemde bile yakanı bırakmaz. Hep seni kovalar. İşte bu yüzden shinigamilerden nefret ediyorum.'' Bu sözler beni beynimden vurmuştu. O an tüm nefretim ile shinigamilere saldırmak istedim. Fakat dizlerim hareket etmiyordu. Tüm hırsımı o hollowdan almıştım. Fakat yalan söylemiyordu. Bunu hissedebiliyordum. Tüm Soul Society bana yalan söylemişti. Artık onlara güvenemezdim. Tüm kalbimle onlara haykırmak istedim ancak bunda da başarısız oldum. Shinigamileri eskisi gibi yakın görmüyorum. Onları her gördüğümde bir sahtekar hissi uyandırıyor içimde. Ve kalbimin en derin yerinde onlara karşı bir nefret besliyorum sanki. Yakında ortaya çıkacak olan güçlü bir nefret. Neden herşeyi benden saklıyorlar? Onlara göre ben güvenilmez miyim? Eğer öyle isem neden vekil shinigamiyim? ''Nedeeeeeeeeeeennnnnnn?'' Her şeyi bana anlatmaları gerekirdi. Son savaştan beri kendimde değilim. Sinirliyim. Soul Society'de olmaktan mutluda değilim. Her yerde ceset görmekten, Yıkık binaların arasında gezmekten, Rukongai'de ki o üzgün ruhları görmekten çok sıkıldım. Gotei 13 kendini yavaş yavaş topluyor. Duyduğuma göre yeni bir savaş daha olacak. Ancak hollowlar güçlerini toplarken biz boş duramayız. Güçlenmek için elimizden geleni yapmalıyız. Hollowlar bu sefer daha şiddetli saldıracak ve bunlar olurken benim soul society'ye sırt çevirmem iyi olmaz. Sanırım burada biraz kendimi geliştireceğim...

OUT: İsteyen biriyle antrenman rp'si yapabilirim...

out: ben onayladim. Sorun olmasin sonuçta hepimiz rp yapmak için açtik