--Mavi Kuş--

Yine bir pazartesi sabahıydı. Mitsuki henüz uyanmamıştı. Uyanmayı da düşünmüyordu zaten. Pazartesi günleri uyanmak ona işkence gibi geliyordu. Ancak dışarıdan gelen insan sesleri, Mitsuki'nin uyanmasına neden olmuştu. "Zıt kutup olsan çekilmezsin Pazartesi." diye geçirdi içinden. Ve sonra yorgun bir halde yatağından kalktı. Normalde kalktığında yatağını toplardı ancak bu gün Pazartesi'ydi. "Kötü bir gün olsa dahi sıcak bir duş herkesi rahatlatır" diye söylenerek banyoya doğru gitti. Sıcak suyu açtı ve altında duş aldı. Çıktı, kurulandı ve odasına doğru yola koyuldu. Odasına doğru yol alırken kendini daha rahat hissediyordu. Evi o kadar büyük sayılmazdı, aksine, küçük bile sayılabilirdi. Evini bir barakadan ayıran tek şey, evde ihtiyacı olunan odalardı (Banyo, mutfak, yatak odası vb). Odasına vardığında, elbiselerinin dolabında olmadığını fark etti. Güzel olanlarını bir gün önceden kurumaları için asmıştı; ancak hala kurumamışlardı. Elbiselerine bir küfür salladı, sanki küfür onları kurutacakmış gibi. Eski elbiseleri arasından beğendiği birkaç parçayı üzerine tutarak giymeden deniyordu. En sonunda kısa bir şort ve bir tişörtte karar kıldı. Hemen onları giydi. Evin içinde bir tur atarken bir şey gözüne ilişti. Kapının iç tarafına düşmüş Pembe bir zarf. Bu bir aşk mektubu olmalıydı Gönderenin adı yazmıyordu. O an sevinçten neye uğradığını şaşırdı ve zarfı yırtarak açtı. Sonunda birileri ona aşık olmuştu. Birilerinin ona pek aşık olmamasının nedeni, çirkin olması değildi. Çirkin sayılmazdı çünkü. Sadece erkeklerin peşinden hep o koşardı. Onların kendisine gelmelerini beklemezdi. Nihayet zarfın içindeki kağıdı okumaya başladı


Sonunda hayalleri gerçek olmuştu. Hemen evinden çıktı ve zampaktou heykeline doğru yola koyuldu.

Zampaktou heykeli, şehrin dışında sayılırdı. Pek kimsenin gitmediği bir yerdi, belki hayatlarına bile görmedikleri... Akrep ve yelkovan dikey konuma gelmek üzereydi. Mitsuki, mektubu gönderen kişiyi bulmak için tüm gücüyle koşuyordu. Nihayet heykelin altındaydı. Gözüyle onu arıyordu. Ancak hiçkimse yoktu.Beklemeye karar verdi. Aradan yarım saat geçmesine rağmen hiçkimse gelmemişti. Kandırıldığını düşündü. Tam eve doğru yürürken bir ses duydu, tıpkı bir fermuarın açılma sesi gibiydi. Ve sesin geldiği yöne döndüğünde Kendinden hayli uzun kaslı vücudu olan, omuzları geniş, tam koluna girip göğsüne yaslanınca zamanın su gibi akıp geçeceği bir erkekti. Mitsuki'ye doğru yaklaşıyordu. Mitsuki kıpkırmızı olmuştu. Ne yapacağını şaşırmıştı. Dilinden cümleler düşünmeden dökülüverdi "Merhaba, ben Mitsuki". Bunun üzerine adam, "Biliyorum. Ben de Kenshin. Tanıştığımıza memnun oldum." dedi. Mitsuki işaret parmağını Kenshin'in dudaklarına götürüp susturduktan sonra en çekici halini alabilmek için bir omzunu tişörtten dışarı çıkartıp yandan bakarak "Bence sözlere gerek yok, sadece gözlerimiz ve öpücüklerimiz konuşsun." diyerek Kenshin'e doğru dudaklarıyla hamle yaptı; ancak Kenshin hoşnutsuzmuşcasına yüzünü çevirdi ve iğrendiğini belli etti. Mitsuki'nin durmaya niyeti yoktu, sonunda ona bir çıkma teklif gelmişti. Kenshin bunun üzerine elini kulağına dayayarak kısık sesle "Ne yapayım Patron?" dedikten biraz sonra yüzünde şeytani bir gülümsemeyle tüm reiatsusunu dışarıya saldı. Reiatsunun etkisiyle Mitsuki geriye doğru fırlayıp yere düşmüştü. Gözlerini açtığında Kenshin'in bulunduğu yerde büyük bir toz bulutu içerisinde sekiz kollu bir silüet görmüştü. Rüzgar tozları dağıttığında, Kenshin yok olmuştu. Şu an orada, ahtapotumsu sekiz kolu olan, maskesinin gözleri sineğinki gibi altıgen odalardan oluşan, büyük bir hollow vardı. Ve maskesinin ağzında, kenshin'in yüzünü gördü. Bu olamazdı, olmamalıydı. Kenshin bir hollowdu, hem de şekil değiştirebilenlerden. O an ağlamak istedi Mitsuki, ancak ağlarsa, zayıflığının göstersi olurdu hollowa karşı. Dimdik ayakta durmalıydı. Ayağa kalmaya yeltendi ancak kalkmaya çalışırken hollow ona doğru sekiz koluyla beraber ilerliyordu. Hemen bir plan yapmalıydı. İki eline de yerdeki topraktan alarak yaklaşan hollowa attı ancak hollowun yarattığı toz bulutu daha büyük olduğundan bunun işe yaramadı. Tek çareyi zampaktousunu çekmekte buldu.

Kılıcını çekmişti Mitsuki. Fazla uzun değildi ancak bıçak kadar kısa da sayılmazdı. Hollowa doğru kılıcıyla bir hamle yaptı ancak hollow bir koluyla saldırıyı karşıladı. Mitsuki de geriye zıplamak durumunda kaldı. Artık ikisi de olduğu yerde duruyordu. İlk hamleyi yapmak Mitsuki için cesaret gerektiren bir işti, dolayısıyla bekledi, bekledi... Ve nihayet ilk hamle hollowdan gelmişti. İki kolunu Mitsuki'ye vurmak için savurdu, ancak Mitsuki birden fazla hollowla daha önce de savaşmıştı. Dolayısıyla Fazladan kolların hollowa bir getirisi olmayacaktı. Ona doğru gelen kollardan birinin üstüne çıktı ve üzerinde koşarak maskeye vurmaya yeltendi; ancak tam kılıcını kaldırdığında, onu gördü, Kenshin'i... Dolayısıyla hollow vuramadı ve bunu fırsat bilen hollow bir koluyla Mitsuki'nin karnına vurarak yere düşürdü. Ağzıdan kan tadı gelmişti Mitsuki'nin. Kanının tadını severdi normalde, paslı demire benzeri, ancak şimdi tatları düşünecek bir zaman değildi. Hemen durum tespiti yapmaya çalıştı. Hollowun kolları kemiktendi, dolaysısıla kesmek zordu. Ancak kollarının gövdeye bağlandığı yer ise sıradan bir hollow derisindendi. Oraları hedef almaya çalıştı. Bu sefer ilk hamleyi yapmak için duran hollowa doğru shunpo ile koştu. Hollow da boş durmuyordu, Mitsuki'ye vurmaya çalışıyordu ancak Mitsuki'nin vücüdunun onunkinin yanında küçük kalması nedeniyle hiçbir vuruşu Mitsuki'ye denk gelmiyordu. Mitsuki kılıcını tüm gücüyle savurarak hollowun iki kolunu kesti ve geri çekildi. Hollow acı dolu çığlıklar atıyordu. Mitsuki son kez tüm gücünü toplayarak, yerde kıvranan hollowun maskesine arkadan saldırdı. Kılıcı, hollowun başının arkasında geçip maskesini de parçalayarak öbür tarafından çıktı. Biraz sonra hollow toza dönüşerek kayboldu. Mitsuki "Çok iyi şeyler olabilirdi Kenshin." dedi, ve arkasına bakmadan evine doğru yürüdü.

Evine vardığında Pazartesi'nin bitmek üzere olduğunu gördü. Çok yorgun ve bitkindi. Orda düşündükleri aklına geldi. "Ağlamak zayıflığın göstergesidir". Hayır aslında değildi. Ağlamak, kirlenmiş bir kalbi temizlemenin yegane yoluydu. Gözyaşlarının akmasına müsade etti Mitsuki. Akan her gözyaşı, onun ruhunu biraz daha hafifletiyordu. Ve son gözyaşı damlası da döküldüğnde ruhunun mavi bir kuşa dönüşüp ufuklara doğru yol aldığını hissetti.

RP'n kısa sürede puanlanacaktır...

-Renklendirme 9/10
Konuşma yerlerinde vardi Renklendirme iyiydi ama düzen az buçuk rahatsiz edicitydi.
-Betimleme 16/20
İlahi göz demeyi sevdiğim 3. gözden yazmişsin. Genel olarak iyi hoş ama bazi bölümlerde daga yoğun betimlemeler yapabilirdin. Örneğin savaşta. Yine de gözümün önünde canlanmiyor değil.
-Akıcılık 17/20
Karakter adini çok kullanmişsin bence xD Bir tek ad değil yani kelime tekrarlarin fazla.
Bir de bazi bölümleri çok uzatmişsin. Onun yerine başka bir bölümü uzatabilir ya da daha açik betilemeler kullanabilirdin
-İmla 10,5/20
Polemik. Ben bugünü yazarken bitişik yazarim. Eğer geçmişten ya da gelecekten bir günü gösteriyorsam ayri yazarim. İmla kilavuzlarinda da bugünü birleşik görmüştüm ama tabii bir bakmak lazim.
-Kapının iç tarafına düşmüş Pembe bir zarf. Bu bir aşk mektubu olmalıydı Gönderenin adı yazmıyordu.
Niye birden büyük harfle yazmaya başliyorsun ki? Birkaç değişik yerde de gördüm.
-Birilerinin ona pek aşık olmamasının nedeni, çirkin olması değildi.
Giciklik yapayim. Orada virgül olmaz.
-Ancak hiçkimse yoktu.
Hiç kimse. Ayri.
-Ve sesin geldiği yöne döndüğünde Kendinden hayli uzun kaslı vücudu olan, omuzları geniş, tam koluna girip göğsüne yaslanınca zamanın su gibi akıp geçeceği bir erkekti.
Çok didik etmiyorum ama bu cümle gerçektende düşük.
-ancak Kenshin hoşnutsuzmuşcasına yüzünü çevirdi
Hoşnutsuzmuşçasına.
-sekiz kollu bir silüet görmüştü
Siluet
-Ve maskesinin ağzında, kenshin'in yüzünü gördü.
Cik cik cik. Adamin adini küçük yazmişsin xD
-ancak ağlarsa, zayıflığının göstersi olurdu hollowa karşı.
göstergesi (?)
-Ayağa kalmaya yeltendi ancak kalkmaya çalışırken hollow ona doğru sekiz koluyla beraber ilerliyordu.
Burada da bir gariplik var. Ancak demişsin ama hollowun ona yürüdüğünü söylemişsin. Neyse...
-hollowun yarattığı toz bulutu daha büyük olduğundan bunun işe yaramadı.
Bunun işe yaramadi (?)
-Dolayısıyla hollow vuramadı ve bunu fırsat bilen hollow bir koluyla Mitsuki'nin karnına vurarak yere düşürdü.
Hollow vuramadi sonra bunu firsat bilip vurdu? ahahaha
-Ağzıdan kan tadı gelmişti Mitsuki'nin.
Ağzina
-Hollowun kolları kemiktendi, dolaysısıla kesmek zordu.
dolayısıyla
-ancak Mitsuki'nin vücüdunun onunkinin yanında
Vücudunun
-dedi, ve arkasına bakmadan evine doğru yürüdü.
Virgül ve 've' yanyana durmaz
-Evine vardığında Pazartesi'nin bitmek üzere olduğunu gördü.
Ama pazartesi özel bir kelime değildir
-Orda düşündükleri aklına geldi.
Orada olmasin o 'orda'nin sözlük anlami epey farkli bildiğim kadariyla xD
-Gözyaşlarının akmasına müsade etti Mitsuki.
'Müsade'nin doğru olmadiğini düşünmekle birlikte imla kilavuzunu açamayacak kadar tembelim
-döküldüğnde ruhunun mavi bir kuşa dönüşüp
HA HA... HA ha... (bundan puan kirmam ) xD
-Kurgu 17/20
Bleach kurgularina her zaman torpil var zaten xD İşin içine aşk bile katmişsin ama karakterinin düşünce tarzi benim için epey farli -ve zit- Bir de başta ne olduğu pek anlaşilmiyordu ya.
-Uzunluk. 10/10
yeterli

puan: 79,5 dan 80 İyi rpler ._.