Leo Rp puanlatma

Konu: Leo Rp puanlatma Cuma Ocak 27, 2012 9:44 pm

Karanlığın ortasında susuz bir çölün açlık yakarışlarıyla açıyorum gözlerimi. Ters duran ayın haince beni hapsettiği yansımanın ortasında, içler acısı olan manzaraya karşı dimdik ayakta kalmaya çabalıyorum. Kaç vakittir buradaydım? Yüzümü görmeyi öylesine merak ediyordum ki… Yaşayan dünyada büründüğüm vücuttan daha kötünün olma olasılığını düşünmek bile istemiyordum. İçimde tarif edemediğim bir duygu başını kaldırıyor ve öylece duruyor karşımda. Beni ele geçirebilmek için her şeyi yapıyor sanki. Çığlıklarını duyuyorum. O sinsice atılan kahkahalarını. Vücudumdaki hazzı tarif etmekten kaçınıyorum o anlar. Bedenime ağırlık yapan havayı derin derin içime çekiyorum. İçimi dolduruyor bu sefil koku.

Ayaklarımın altına yapışan topraklar yürürken ağırlık yapıyorlar sanki. Üzerine bastığım her kum zerresi çığlık atıp çırpınıyor, bu çölün derin sessizliğini bozuyorlardı. Ay… Öyle derindi ki yine gökyüzünde. Dikkatimi dağıtmak için kendince yeterli sebepleri vardı. Düşüncelerim içinde boğulurken vücudumdaki sıcaklık hissinin yokluğunu fark ediyordum. Ölmek hissini düşündüm bir süre. Zaman denilen koca karı ilacının bizi bir sürü bahaneyle sürükleyerek getirdiği bu ıssız toprakların altın işlemeli kumlarına bakıyorum umarsızca. Bomboş bir dünyada bomboş bir hale bürünüyor düşüncelerim. İçimde beni tırmalayan hissimi boş veremeyecek kadar acı çektiğini hissediyorum ruhumun. İnliyorum. Bu dünyayı bir hırsın ortasına çekebilecek kadar güçlü bir haykırış çıkıyor dudaklarımın arasından.

İçimdeki karanlık duygu, haykırışlarımla daha da çok açığa çıkıyor, göğüs kafesimi paramparça ederek kendini dışarı vurmak istiyordu. Sanki sonsuz boşluğun ötesinde, bir nokta gibi görünen vücudumda iç çekişlerim ve düşüncelerim birbirine bulanıyordu. Çırpınan vücudumu rahatlatabilecek düşüncelerle durduruyordum alevlerimi. “Buldum.” diyorum kendi kendime. “Açlık.” İşte düşüncelerimin arasından kamburuyla doğrulmaya çalışan bu düşünce, dudaklarımın arasından uçup karanlığa karışıveriyordu. Bu muazzam derecedeki acının sebebinin açlık olması, yemekten, yemek bulmaktan başka yapabileceğim bir şey olmadığını gösteriyordu. “Ölümün hüküm sürdüğü bu yerde yiyecek bir şey var mıydı ?” Düşüncelerim dudaklarımın arasında bir çığ gibi düşüyordu geceye. Açlık, acı ve can sıkıntısı… İçimdeki alev giderek büyüyordu. Sanki hiçbir zaman yiyecek bir şey bulamayacaktım. Etrafa bakınarak biraz olsun can sıkıntımı üzerimden atmak istiyordum.

Burası aşırı garip bir yer olsa bile fazla bir şey yoktu etrafta. Ağaca benzeyen cisimler, Ay’ın görünüşü ve etrafın kumlarla kaplı olması. Güneş görmeyen bir çöl gibiydi burası. O kadar uzun zamandır arıyordum ki, açlığım bir nebze daha artmıştı bu da acının artmasına neden oluyordu. Çıldıracağım zamanlar yaklaşıyordu. Gözüm dönmüş gibi aramaya devam ediyordum.

Toprak ayaklarımın altından süzülürken karanlık boşluğa, Ay’ın parlak gövdesinin altında bir gölge belirdi. Hissedebiliyordum. Fakat topraktan çıkmış olması aramıza kumdan bir perde koymuş ve onu görmemi engellemişti. Karşımda sürüngene benzeyen bir hollow belirmişti. Kafası dışında diğer her tarafı kıvrımlı bir yapıya sahipti. Fakat ne kadar gücünün olduğunu bilmiyordum. Boyu hemen hemen benimkiyle aynı, en fazla 3-4 cm fark vardı. Gözlerinden onunda aç olduğunu anlamak zor olmamıştı. Bana saldırması an meselesiyken onu beklerken görmek, düşünmeme neden olmuştu. Düşüncesiz bir şekilde saldırı kaybetmeme neden olabilirdi. Ilık bir esintiyle hafifçe havaya yükselen kum tanelerinin arasında parlayan gözlerine dikmiştim gözlerimi. İlk saldırıyı benden bekliyor gibiydi.

Vücudumu saran alevlerin karıncalaşma duygusuyla bedenime verdiği acının hazzıyla konuşmaya başladım: “Orada öylece durmak sana bir şey kazandırmayacak değil mi? Saldır bana!” “Umarım bu konuşmaların boş değildir” Aramızda geçen konuşmalar ortamı daha da kızıştırıyor ve beni tahrik ediyordu. Açlığın verdiği acı beni bir adım ileri iterek ağzımdan “Başla!” kelimesini çıkarmıştı. Aramızdaki mesafe az olduğu için yumruğum ile ona çok rahat bir şekilde dokunabilirdim. Saldırmaya çalışıyordum. Saldırılarımdan sıyrılıyordu ama kendimi zorlamıyordum. “Hız… Hızı benden fazla olabilir. Zorlarsam sınırlarını görebilirim” diyerek yavaş yavaş sınırıma gelmeyi planlıyordum. Sınırımın ne kadar uzak veya yakın olduğunu bilmiyordum. Fakat içimin boş olmadığını düşünüyordum. Ne kadar daha durabilirdim? Ona yem olmak istemiyordum. Onu zorluyor gibi görünsem de zafer çantada keklik değildi.

Son bir çarpışmadan sonra ikimizde ayrı köşelere düşmüştük. Son saldırı için hazırlanıyorduk. “Sınırları zorlama zamanı!” diyerek en son nereye kadar gücümü arttırabilirsem arttırmaya çalışıyordum. Son çarpışma. Ne yapabiliyorsam yapacak ve o ucubeyi yere serecektim. Bunu kafama sokmuştum. Elimde toplayabildiğim kadar güç toplamıştım. O bana gülerek gelirken, benim yüzümden aç olduğum görünüyordu. Etrafta küçük çaplı bir patlama olmuştu ve güç de olsa kazanan ben olmuştum. Yerde yatan vücudunu yok olmadan yemeliydim. Isırdığım andan itibaren, acı tırmalama hislerinin hepsi yerini karanlık hislere bırakmışlardı. Öylesine rahatlamıştım ki, “O iğrenç şeyin bana bu rahatlatıcı hisleri vermesi ne kadar garip” diyerek yüzümdeki iğreti gülümsemeye bırakıyordum düşüncelerimi. “Kelimelerime gizlenmiş gibiyim.” ağzından bunlar çıkarken sanki benden özür diliyor gibiydi. Yerde yatarken yok olmayı bekliyordu. Ona bakıyordum. O da bana bakıyor gibiydi. Aklımdan tek bir şey geçiyordu; “Zamanın kanat çırpışlarının arasında, er ya da geç ben de böyle yok olacağım…”

Konu: Geri: Leo Rp puanlatma Cuma Ocak 27, 2012 10:21 pm

yazı çok küçükmü olmul bana mı öyle geldi O.o

Konu: Geri: Leo Rp puanlatma Cuma Ocak 27, 2012 10:52 pm

değiştirmedim onu ya, sadece fontu ayarladım. Ondan böyle oldu.

Konu: Geri: Leo Rp puanlatma Çarş. Şub. 01, 2012 1:12 am

Of of of of…

-Renklendirme 7/10
Az verdim çünkü klasik kırmızı mavi zıtlığını sevmem. Kimse yaratıcı olmuyor bu sitede Razz

Görünüm hoşuma gitmedi. Fontu biraz büyütseydim ama bu kadar büyütmeseydin iyiymiş. Ya da sitenin klasik fontu ile kalsaymış…
-Betimleme 17/20
İç ve duygu betimlemeleri süperdi. Etraf betimlemesi de. (ilk paragrafına hayran) Ama… Savaş betimlemesi yoktu bile. Sadece çarpıştığınızı söylemişsin. Diğerleri süper olsa bile bir yönün eksik sayılır. Ayrıca bu site de ‘çoğunlukla’ savaştığımızı düşünürsen…
-Akıcılık 15/20
Zamanlar birbirini tutmuyordu. Ben genelde herkese yapabildiği her cümlede ‘-di’ ile yazmalarını öneririm. Senin ikinci paragrafında zaman sorunu kendini bayağı hissettirdi. Razz

Tekrar da çok var. Dudaklarının arası, dudaklarının arası… Sanki, sanki, sanki…
-İmla 17,5/20
Ayaklarımın altına yapışan topraklar yürürken ağırlık yapıyorlar sanki.
Gıcıklık yapacağım ya. Çoğul kullanılmasa daha mı iyiymiş ne? Ayrıca birkaç cümlede var bu.
Bazı yerlerde düşüklükler hissettim açıkçası. Ama normalde olabilir. Çok kararsız kaldım. Hata göremedim başka.
Burada mesela;
Sanki sonsuz boşluğun ötesinde, bir nokta gibi görünen vücudumda iç çekişlerim ve düşüncelerim birbirine bulanıyordu.
Virgül olmasaymış?
Sonsuz boşluğun ötesinde bir nokta gibi görünen vücudumda, sanki iç çekişlerim ve düşüncelerim birbirine bulanıyordu.
Ya da bu şekilde?
Ve burada. Belki sadece beynimin bir oyunu…
Bana saldırması an meselesiyken onu beklerken görmek, düşünmeme neden olmuştu.
Düşüncesiz bir şekilde saldırı kaybetmeme neden olabilirdi.
Bir de bu. Yazı dili kullansanız ya…
Boyu hemen hemen benimkiyle aynı, en fazla 3-4 cm fark vardı.
Son olarak da Very Happy

Vücudumu saran alevlerin karıncalaşma duygusuyla bedenime verdiği acının hazzıyla konuşmaya başladım.
Karıncalanma olmasın o sakın. Sdsasdd Razz

(ayrıca burada iki kere ile kullanman düşüklük yaratmış.)
-Kurgu 16,5/20
Klasik ama bleach oldukça puanım yüksek Razz

-Uzunluk. 10/10
okurken kısa geldi ama meğersem idealmiş.

83 mü ne işte .-.
Yine iyi tarfima düştünüz... Ama bir puan düşürdüm mü ne işte...

Konu: Geri: Leo Rp puanlatma Çarş. Şub. 01, 2012 6:20 am

Tebrikler Leo. Umarım ben de senin kadar iyi alabilirim Very Happy