İlk Tanışma...

- ''Yine sıcak yatağımda yatıyorum. Ancak gözlerim kapalı değil. Düşünüyorum hülyalara dalmışım. Dışarıdan yağmurun hışırtısı geliyor. O kadar çok geliyor ki yağmurun çok yağdığını hissedebiliyorum. Zaten barakanın tavanından sızan sulardan da anlaşılıyor. Babam ortalarda yok. Bu yağmurda nerede acaba? Acaba dışarı çıkıp onu aramalımıyım? Yoksa kend haline mi bıraksam? Ya tekrar kaçıp gitmişse. Onu bu sefer asla affedemem. Dışarıdan vızır vızır geçen araba sesleri kulağımda çınlıyor. Ailemi düşnüyorum. Acaba onlar ölmeseydi şu an ben nerelerdeydim? Acaba shinigami olurmuydum? Gün geçtikçe intikam alma isteğim büyüyor. Yastığa kafamı her koyduğumda annem aklıma geliyor ve kardeşlerimin çığlkları. Ama bir söz verdim. İntikamınızı alacağım.'' Bu sırada kapı çaldı gelen Amidamaru'nun babasıydı. Sırılsıklam olmuştu. Amidamaru'nun önce gözü kesmemişti ama sonradan farketti. Vücudunun orta yeri kılıçla kesilmişti.
- ''Hey! Ne oldu? Seni yatağa yatırmalıyım. Pansuman yapmalıyım. Bu arada ne olduğunu anlat.'' Vücudu kesilmişti ancak hala kendindeydi.
- ''Seni bu hale getiren kim? Hollow mu?''
- ''Babam bir hollow'a asla yenilmezdi.'' diye düşünüyordu.
- ''Bounto!'' Amidamaru'nun yüzü bembeyaz olmuştu.
- ''Bounto mu? Onların soylarının tükendiğini zannediyorum.''
- ''Bende ancak bu dünyada var. Hemde sayıları sandığımız kadar az olmaya bilir.''
- ''Hemen Soul Society'le iletişime geçmeliyim.''
- ''Bencede.''
- ''Hey sanırım telefonum hollow tespit etti. Gitmeliyim sen burada kal!'' Amidamaru hollowa doğru gidiyordu. Oraya vardığında hissettiği sahneden hiç hoşlanmadı. Hollow 3-4 yaşlarındaki bir kızı yakalamış ve ağzına götürüyordu. Amidamaru bir Flash Step'le hemen arkasında belirdi ve kolunu kesti. Kız yere düşecekti ancak Amidamaru onu havada yakaldı. Kızın ağlak bakışları birden mutluluğa dönüştü. Gözlerinin içi gülüyordu. Bir yandan kızı tutarken bir yandanda hollowla mücadele içindeydi. Bu Amidamaru için kolay bir yemdi. Hollowu tek hamlede iki parçaya ayırdı.
- ''Hey! Küçük kız adın ne?''
- ''Yu-zi-ki!''
- ''Demek Yuziki ha? Gerçekten güzel bir isim. Peki annen baban varmı veya buralardamı?
Küçük kız kafasını sallıyarak hayır dedi.
- ''Sanırım sana ben bakmalıyım Yuziki.''
Kız bu sefer başını sallayarak evet dedi.
- ''O zaman gidelim Yuziki.'' Amidamaru Yuziki'yi sırtına almıştı. Kız sevinç içndeydi ve sırıtıyordu. Barakaya dönmüşlerdi.
- ''Ne? Oda ne Shinji?''
- ''Hayatında hiç bebek görmedin mi?
- ''Onu nerden aldın?''
- ''Marketten değil herhalde hollowun elinden kurtardım. Hey karnın aç mı Yuziki?''
- ''Evet Shinji-chan!'' Amidamaru gülümsedi.
- ''Markete gitmeliyim.'' 5 dakika sonra elinde bir torbayla geri döndü ve içinde bebek büsküvisi ve süt vardı. Hemen Yuziki'nin yemeğini hazırladı.
- ''Al bakalım.'' Kız bir yemeğe birde Amidamaru'ya bakıyordu?
- ''Ne? Yesene.''
- ''Anlasana sersem o daha küçük senin yedirmeni istiyor.''
- ''Çok biliyorsan kendin yedir.''
- ''Unuttunmu onu buraya sen getirdin tüm sorumluluk senin.''
- ''Doğru.'' Kızın yemeğini yedirdi. Hep birlikte oturuyorlardı. Bu sırada Soul Society'den mesaj geldi. Amidamaru geri dönmeliydi. Senkai Kapısı açıldı.
- ''Hey! Yuziki ben geri dönmeliyim. Babam sana bakacaktır. Görüşürüz. Baba görüşürüz. En yakın zamanda geri dönücem.''
- ''Bekle Tsu-na-de!'' Küçük kız birden Senkai Kapısının içine atladı ve Amidamaru'ya doğru koştu. Senkai Kapısının dünyada olan tarafı kapanmıştı. Artık çok geçti. Onuda Soul Society'ye götürmeliydi.
- ''Birlikte çok eğlenicez Tsu-na-de!''
- ''Yaa ne demezsin.'' Amidamaru böyle diyordu ama Yuziki'nin gelmesine sevinmişti. Birlikte Soul Society'ye doğru yol aldılar...




Gm'den edit-
Yorum ve tavsiyeler:
3. tekilden yazıyorsunuz, anlıyorum. Ancak bunu herhangi bir bakış açısına oturtamadım. Ne kahraman, ne seyirci ne de ilahi'ye giriyor bu. Karakterinizin düşüncelerini 3. tekil'den yazarak ilahi yapabilirdiniz. Veya tüm metni birinci tekilden yazabilirdiniz. Yine de 'bu benim tarzım' diyorsanız, şöyle bir önerim olacak. Karakterinizin düşüncelerini ayrı bir renk yapmayın. Sadece italik yapın. Daha hoş, sade ve anlaşılır durur.
Kurgu içinde -belki de sırf uzun olması için- konuşmaları bol bol kullanmışsın. Betimleme, kurgunun anlatışı; yani kısaca ana metin daha çok, konuşmalar çok -ve çok ve çok ve çok...- daha az olsa rp'nin kalitesi -inan bana- yükselir. Diyalogları rp'ni zenginleştirmek için kullanmalısın.
Ayrıca bir kural ihlali gördüm sanki. Bu, her ne kadar bir free rp gibi görünse de hollowu kestiğini kendi kendine anlatmışsın. Bir GM'le birlikte kesmek daha eğlenceli olmaz mıydı?
Ki, kurgundaki Yuziki'nin de alnına mührü basarak onu Soul Society'ye yollamalıydın. Neyse...
Konuşmalardan "-" ibaresini koymana gerek yok. Hatta koymasan daha iyi olur. Zira bu bir senaryo değil. ' ".." ' ibaresi yeterince fark ettiriyor bize, konuşmakta olduklarını.
Renklendirmeye gelirsek, birbirinden çok farklı ve çok açık renkleri kullanmamanı tavsiye ederim. Zira hem çok göz yoruyor, hem de görüntü çirkinleşiyor. Koyu, solmuş ve birbirine benzeyen renkleri kullansan daha iyi olur.
Uzunluk ise, tüm o konuşmaları göz ardı ettiğimizde aşırı azalıyor. Yeterli olmayacağını düşünüyorum.
Hiç betimleme göremedim. Kuru kuru olay yazmış, ve bol bol bol bol bol bol konuşma kullanmışsın. Bu tasvip etmediğimiz ve rp'nin kalitesini düşüren bir şey. Rp'nin içinde çok miktarda betimleme kullanmalısın.
Şimdilik gözüme çarpanlar bu kadar. Bir dahaki rp'nde dikkat etmeni öneririm.
-GM

Bir dahakilerde dikkat edicem zten bende sizden böyle yorumlar yapmanızı bkliyorum vatandaş yanlışını anlasın ki bir daha aynı hataya düşmesin...
TEŞEKKÜRLER.......