Sınıf 1

Hak-kan akademi kapısından içeriye girdi. Karşısında dev gibi bahçeyi görünce gülümsedi. Doğayı sevdiği için bu ortam hoşuna gitmişti. Şeftali, kiraz, elma… Her çeşit ağaç vardı. Kuşların neşeyle söylediği şarkılar, rengârenk çiçeklerin üstünde dans eder gibi uçan kelebekler, insana kelimelerle anlatılamayacak bir huzur veriyordu. Dersin başlamasına daha yirmi dakika vardı. Hak-kan üç kişilik, tahta bir banka oturdu. Kuşları, kelebekleri hayranlıkla izlerken çok mutluydu.

Zaman çok çabuk geçti. Ders yaklaşık üç dakika sonra başlayacaktı. Hak-kan ayağa kalktı, ağır adımlarla sınıfa doğru yürümeye başladı. Yürürken bir yandan da sınıfın nasıl olabileceğini aklında canlandırmaya çalışıyordu. Sınıftaki kişiler nasıl olacaktı? Hocası nasıl bir insan olacaktı? Neler öğrenecekti? İçini tatlı bir heyecan kaplamıştı. Akademide ilk gün, nasıl heyecanlanmasın ki?

Sınıfın kapısından içeriye girdi. İçeride çok fazla kişi yoktu. Kimin yanına oturacağına karar vermek için hızlıca öğrencilere baktı. Çeşitli kişilerle doluydu. Uzak bir köşede tek başına oturan, kapüşonlu bir genç. En önde oturan, gözleri ışıl ışıl parlayan heyecanlı bir kız. Yanındaki kişilere espri yapıp güldürmeye çalışan biri. Tırnaklarını yiyerek kendi kendine şarkı mırıldanan asosyal görünümlü bir kız… Daha birçok kişi…

Hak-kan en önde oturan kızın yanına oturmayı tercih etti.. Kızın sarı uzun saçları, yeşil gözleri vardı. Hak-kan kızın yanına gitti. Kıza gülümsedi ve:
-Ben Hak-kan Yomamura. Yanına oturabilir miyim?
Kızın yanakları kızardı. Utandığı her hâlinden belliydi. Zayıf ve titrek bir sesle:
-Ta tabiî ki oturabilirsiniz. Ben Kurobu Shida. Memnun oldum.
Kızın gözleri masadaydı. Hak-kan’ın gözlerine bakmıyordu. Hak-kan daha fazla konuşarak, kızı daha fazla utandırmak istemedi. Hocanın sınıfa gelmesini bekledi…

İçeriye uzun boylu, beyaz ve uzun saçlı ancak yaşlı olmayan, 25-26 yaşlarında bir erkek giriyor.

"Adım Takahashi Akio. Kısaca Aki-sensei diyebilirsiniz. Ancak emin olun ki, burada ana kuzularına yer yok. Eğer onlardan biri iseniz, hemen çıkın. Sizi durdurmayacağım. Yoksa bu sınıfa düştüğünüze pişman olursunuz."

Etkili ve sert konuşması, otoriteyi bir anda elinde toplamasını sağlıyor. İşinin ehli olduğu belli. Kaç yaşında olduğunu merak ediyorsun. Öğretmen masasının yanında duran silindirik kutudan bir tahta kılıç alıyor ve size de almanız için direktif veriyor.

"Herkes yanındaki kişi ile eşleşecek. Eşi olmayan, kendi gibi birini bulsun. Kendi dişinize göre biriyle çalışmanız en iyisi olur."

diyor ve kılıcını tek elinde bir kaç tur döndürdükten sonra karşısındaki mankenin omzuna doğru hamle yapıyor. Kılıcı iki eliyle tutmakta ve gözü hedefinden başka bir şey görmemekte. Aynısını tekrar etmenizi ister gibi bir hali var.

"Önce bir taraf saldıracak, öbürü savunacak. Sonra ise tam tersi. Canınız yansa bile bırakmak yok. Çünkü buraya canınızın yanması için geldiniz. Bunu unutmayın."

Birden sınıfın kapısı açıldı. Takashi nefes nefese
-Geciktiğim için üzgünüm.
Kendine bakan şaşkın yüzlere bakıyordu. Sonra kendine oturucak bir yer aradı. Kendine sıra ararken içinden
"Dostum işte bu çok kötüydü." diye düşündü. Sonra en son sıraların birine oturdu. O kadar yorulmuştu ki öldüğünü sanmıştı Takashi.

Takahashi Akio, ha? Oldukça disiplinli birine benziyor. Gerçekten sert biri. Hak-kan kutudan iki adet tahta kılıç aldı. Çift zanpaktousu olduğu için bu şekilde dövüşmeye alışmıştı. Kurobu'da kendine bir kılıç aldı. Hak-kan onunla çalışmak istemiyordu, çünkü bir yerlerini acıtmak istemiyordu. Ama eğer onun şimdi canı yanmazsa, akademiden sonra daha fazla yanabilirdi. Bu düşünceler arasındayken, onunla çalışmaya karar verdi. Kurobunun yanına gitti;
İlk ben saldırmak istiyorum. dedi. Hak-kan sol elindeki kılıçla sağ omzuna, diğeriyle ise tam tersini yaparak saldırısını yaptı. Saldırısı hızlı olduğu kadar güçlüydü de..

Takashi ayağa kalktı.
- Sıra arkadaşım olmadığına göre istediğim kişiyi seçicem demektir.
Bir süre etrafına baktıktan sonra kaçan bir kız gördü. Boş boş dikilen adam onu alt etmiş olmalıydı.
- Bu kadar kısa süre içinde yendiyse güçlü olmalı


Adamın yanına geldi ve :
- Seni düelloya davet ediyorum

Out: nedersin Hak-kan- kun varmısın ?

out: Pardon Mitsuide.. Dikkat edememişim, editlerim şimdi.. -_-''

Ayrıca sen hocayı da oynatmışsın, sanırım onu oynatmaman, konuşturmaman gerekiyor..

Hak-kan, Kurobu'nun yanına gidip birlikte çalışmak istiyorsun. Kız seni bir kez süzdükten sonra korktuğunu belli ederek başını iki yana sallıyor. Kılıcına sımsıkı sarılmış durumda koşuyor oradan. Belli ki daha zayıf birilerini arıyor. Sen kızın arkasından bakıp pembe hayallere dalarken mitsuide gelip seninle çalışmak istediğini söylüyor. Kabul ediyorsun.

Saldırı Hak-kan'ın.

Kurobu'nun kaçtığına bir yandan seviniyor, bir yandan da üzülüyorum. Seviniyorum, çünkü on incitmek istemem ve onunla dövüşürken tüm gücümü kullanamam. Üzülüyorum, çünkü ona daha fazla yakın olmak istiyorum. Her neyse, şimdiki dövüşe konsantre olmalıyım, saldırı sırası bende. Nasıl saldırmalıyım? İki kılıcım olduğu için bununla avantaj sağlayabilirim. İlk önce sağ elimdeki kılıçla sol omzuna saldırırım, o kılıcıyla onu bloke ederken diğer elimdeki kılıçla da diğer omzuna saldırırım. Düşündüğüm gibi gitmez ise? Hmm... Öyle olmazsa, o an bir şeyler düşünürüm. Evet saldırmanın vakti... Hak-kan sağ elindeki kılıçla rakibinin sol omzuna doğru saldırısını yaptı.

Mitsuide Hak-kan'ın iki kılıç avantajını anlamıştı. Mitsuide İki kılıç avantajı var. Bende kullansam güzel olur. Dur bi dakika ben çift kılıç kullanamam ki acil bir strateji geliştirmem lazım. Dikkatini dağıtmam lazım ama nasıl defans yaparken elimden bir şey gelmez. İki kılıç kullanamam ama hızlıyım. Evet bunu deniyeceğim. Takashi rakibinden gelen sol darbeye darbeyle karşılık verip ardından sağına defans yaptı.

Hak-kan'ın saldırısını kılıcıyla karşıladı. Hak-kan tam diğer kılıcıyla saldıracak iken, rakibi sağ tarafa doğru kaçtı. Hak-kan bunu görünce bir anda yerden 3 metre kadar havaya zıpladı, iki kılıcını da havaya kaldırdı, tüm gücüyle kılıçlarını rakibine doğru indirdi.

Mitsuide rakibin tam güç geldiğini görünce geriye doğru bi takla atıp duvardan destek alarak rakibine doğru sivrileme bir saldırı yaptı.

Hak-kan başını havaya kaldırdı, kendisine doğru yapılan saldırıyı gördü. Ama hazırlıksız yakalandığı için bu darbeyi yedi. Kılıç karnına gelmişti, çok acı vericiydi. Hak-kan sinirlenmedi, sakinliğini korudu. Sonra rakibinin arkasına bir flashstep ile geçti, iki kılıcını farklı iki omzuna doğru salladı.

Mitsuide şaşırıp kalmıştı. Telaşa kapıldı ve vücut reflekslerine kalmıştı iş. Vücudu hemen sağını savunmaya aldı.Sağını savunduysada soldan gelen ağır darbeyi durduramamıştı. İlk büyük darbesini yemişti. Argh! Lanet olsun omzum çok acıyor. diye bağırdı Takashi.Bunu hazmedemeyen Takashi flash step kullanarak rakibin kafasının üzerine geldi ve çift kolluyla kılıcı tutup iniş tekniğini kullandı.

Hak-kan üstünden gelen rakibini gördü, hızlıca dimdik bir şekilde geliyordu. Sonra birden geçmişi hatırladı bu hareketi görünce.. Kuzeniyle birlikte yaptıkları dövüşü hatırladı...

60 Yıl Önce


Hak-Kaaannnn! Nasılsın! Ben Geldim...
Hak-kan kuzeninin geldiğini görünce sevindi, gülümseyerek;
Hoşgeldin! dedi.
Her salı günü, evlerinin biraz ilerisinde olan tarlada, tahta kılıçlarla dövüş antrenmanı yaparlardı. İleride ikisi de Shinigami olmak istiyordu. Yine çalışmak için buluşmuşlardı... Evet dövüşe başladılar. Hak-kan iki tahta kılıçla kuzenine doğru hızlı saldırılara başladı. Kuzeni bu saldırıların hepsini savuşturdu ve Hak-kan' a kılıcını savurdu. Hak-kan son anda geriye zıpladı ve bu saldırıdan kaçtı. Sonra ikisi bir kahkaha attı. Mola vermeye karar verdiler. Hak-kan evinde yeşil çay hazırlamıştı ve buraya getirmişti. Ağacın altında oturup çaylarını yudumladılar. Sonra arkadan korkunç bir çığlık sesi geldi. Birden ayağa kalktılar, arkalarına baktıklarında orada üç tane hollow gördüler. Hızla koşmaya başladılar, Hak-kan bir çalının içine saklandı, kuzeni de öbür taraftaki çalıya saklandı. Zanpaktou'ları yanlarında yoktu, zaten dövüş kabiliyetleri bir hollow kesecek kadar gelişmemişti. İkisi neredeyse nefes almıyordu. Holow'lar çığlık atarak ağır adımlarla geliyorlardı. Hak-kan'ın kuzeni en sonunda korkudan bağırdı çalıdan çıkıp koşmaya başladı. Bunu gören hollowlar hızlı bir şekilde onu yakaladılar. Ve kuzenini yediler. Bu olaylar Hak-kan'ın gözü önünde oluyordu. Hak-kan göz yaşlarına boğulmuştu. Sonra Hak-kan da çalıdan çıktı ve tahta kılıcıyla hollowlara doğru koşmaya başladı. Sonra Hak-kan ışınlanmış gibi bir hızla oradan uzağa gitti. Başını yukarı kaldırdı, bir Shinigami'nin kucağğındaydı. Diğer Shinigami'de hollowları kesmişti. Hollow olan kuzenini de kesmişti...

Hoop! Hak-kan birden hâyal dünyasından çıkıp geri döndü. Yukarıdan ona doğru gelen kılıca hızla tekmeyi savurdu...

Takashi rakibinden gelen bu darbeyi görünce çok telaşlandı. Lanet olsun bu darbeyi yersem yerden kalkamam. diye düşündü Takashi. Hemen kılıcı başının üzerinden çevirip Rakibin bacağına savurdu.

Out: Savurdular falan diyince darbeyi yemiyor yanlış anlamayın.

Höps. Gençler sakin >_> Dana kadar açıklama yaptık dimi lan >_>

Arkada çalışanlardan biri fazla reiatsu kullanıyor ve karşısındaki rakibin omzuna değil karnına saldırıyor. Bu da rakibinin havalanarak geriye uçmasına neden oluyor. Çocuk Mitsu'ya çarpıyor ve ikisi birlikte duvara yapışıyorlar. Neyse ki Mitsu, çocukla duvar arasında tampon görevi görüyor.

Orada bir kaç saniye geçirdikten sonra ikisi birden Hak-kan'ın üstüne düşüyorlar. Mitsu'nun kafası Hak-Kan'ın kafasına çarpıyor.

Bu sırada Akio ortama dalıyor ve hepinizi ayırıyor. Sinirli olduğu, ancak biraz da olsa sizin için endişelendiği belli. "Ulan iki saniye bakmadık, zincirleme kaza yapmışsınız!" diye bağırıyor.

Mitsuide bunu hazmedemedi. Rezillik salağın teki yüzünden duvara yapışmak ona gününü sonra göstericem. Argh! N'apıyorum ben konsantrasyonunu topla Mitsuide. Tüm enerjimi kollarımda toplamalıyım. Sakin ol. Son saldırısını yapmak üzerine pozisyonunu aldı. Yana tüm güçle saldırmak için hazırlandı. Ama rakibi gitmişti.
Çocuğa yönelip
- Büyük ikramiye sanaymış.

Sonra çocuğa saldırmaya başladı.
Out: İtalikler içdüşünce yada "diye düşündü." yazarım.

Bir anda Hak-kan'ın çalıştığı kişiye başka bir öğrenci çarptı ve duvara yapıştılar. Sonra ikisi Hak-kan'ın üstüne düştü ve çalıştığı çocuğun kafası Hak-kan'ın kafasına çarptı. Sonra ileriden Akio-sensei geldi, biraz sinirli biraz endişeli bir şekilde;
Ulen iki saniye bakmadık, zincirleme kaza yapmışsınız!
Hak-kan diğerlerinin yanında biraz uzaklaşıtı. Yoksa birisini yaralamadan duramazdı. Daha hocasından özür dilemesi de lazımdı... Sonra çalıştığı çocuk, ona çarpan çocuğa saldırmaya başladı. Hak-kan olan biteni izlerken, hocanın olaya müdahale etmesini bekledi. Şimdi özür dilemenin sırası eğildi, çarşı karışmıştı.

Tüm sınıf size bakarken, hocanın gür sesi duyuluyor.
"Bakudou #1: Sai!"
Mitsu ve uçan çocuk sabri hareketsiz kalıp yere düşerlerken tip tip Hak-kan'a bakmaya başlıyor.
"Ee.. Şimdi bir şeyler demen gerekiyor."

"Bakudou #1: Sai!"... Bu tekniği daha önce de görmüştüm. En temel bağlama tekniklerinden. Güçlü biri tarafından kullanılınca etkisi artıyor herhalde.. Hoca neden bana tip tip bakıyor... Sanırım özür dilememi istiyor.. Bu esnada hoca;
Ee.. Şimdi bir şeyler demen gerekiyor...
Hak-kan sol eliyle başını kaşıdı, yüzündeki aptal gülümsemeyle;
Özür dilerim, sensei...
Hak-kan hocanın vereceği derken, bu kidouyu denemek için de sabırsızlanıyordu...

Mitsuide yerde kımıldamaz halde yatarken sinirden deli olmuştu. Hocanın gözlerine baktı. Ve sinirli bir halde:
- Çöz beni! Lanet olsun! diye bağırdı.
Sesi odanın boş duvarlarında yankılanıyordu. Kiraz ağacının yaprakları sanki bu gürültüden rahatsız olmuş gibi hışırdamaya başladı. Rüzgar sanki bu sesi duymamak için kaçarcasına hızla esmeye ve nahoş bir şekilde yitmeye başladı. Sanki doğa bu gürültüyü yapanı bulsa onu sonsuza kadar içine mühürleyecekti.

Hak-kan'a gülümserken, bir yandan da umarsızca senin bağını daha da sıkıyor. Uçan çocuk sabri'nin özür dilemesinin ardından onunkini çözerken, sana kafayı takmış gibi duruyor. Yanına çöküp elini başının üstüne koyuyor. Gözlerinde garip bir bakış var. "Benim küçüklüğüm gibisin. Ancak şunu bilmeni isterim ki; bu iyi bir şey değil."

Hak-kan oradan ayrıldı. Kendine yeni bir çalışma arkadaşı arıyordu. Kılıç antrenmanındalardı ama Hak-kan hocada gördüğü kidou'yu denemek istiyordu. Siyah uzun saçlı, uzun boylu bir erkek, ortada dikilmişti. Galiba o da kendine bir çalışma arkadaşı arıyordu. Hak-kan yanına gitti, çalışalım mı diye sordu. Genç cevap vermeden arkasına dönüp farklı bir yöne yürümeye başladı. Hak-kan buna sinirlendi, gencin arkasından haykırdı;

Bakadou no ichi, Sai!

out: betimlemeleri hala yeterli bulmuyorum açikçasi -.- ne duygunuzu ne etrafinizi betimliyorsunuz.

Out: Hmm. Denerim

Mitsuide eski ahşap üzerindeki çatlaklara bakıp düşünüyordu. Sanırım bu işten özür dilemeden kurtulamıyacağım, ha? Sanırım bunu hak ettim. Sakinliğimde aynı bu ahşap zemin gibi değişmesi gerek. Takashi kiraz ağıcı gibi saflaşmaya çalışırken. Cırcır böcekleri gibi ses çıkaran ahşap zeminin sesiyle kendine geldi. Kendini yarı ölü gibi bitkin ve halsiz hissederken bir yanıda rahatlamış ve sakinleşmişti. Sensei'ye
- Tamam bak hatalıyım biliyorum. Özür dilerim. Ne kadar göl kadar sakin olmaya çalışsamda küçük bir yağmur bile beni dalgalandırabiliyor. Beni de anla olur mu? Aslında bakarsan gerçek sorun bu değil, artık bu şey canımı acıtıyor. Çıkartırsan sevinirim. Takashi bu sözleri söyleri söylerken kendini bir kuş kadar sakin hissediyordu ve tüm sözlerini küçük bir tebesümle ve içtenlikle söylüyordu.