Okuldan sonunda çıkabildim, ne bitmek bilmeyen cezaydı o öyle. Bir daha Yorizo yardım etmeden önce bir daha düşüneceğim, onun yüzünden bütün öğleden sonram mahvoldu. Sınıfı toplama cezası kadar saçma bir ceza hayatımda duymadım, ne de olsa yarın tekrar bozulacak. Neyse artık eve döneyim bizimkiler merak etmiştir. “Hitsuomiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!”, ve Yorizo yine peşimde bundan daha güzel ne olabilir ki. Şimdi yine aptalca konuşmaya başlayacak. “Efendim Yorizo?” umarım fazla konuşmaz. “Bu gün yaptığımız süper değil miydi?””Evet ne demezsin senin yüzünden bütün günün mahvoldu” dedim ters bir ifadeyle. Ama Yorizo yine o aptal gülümsemesiyle “Hadi ama bence o kadar da kötü değildi…” , konuşmaya devam etti ama artık onu takmıyordum, bir insan nasıl bu kadar çok konuşabilir ki, illa yorulması lazım. Tam ondan nasıl kurtula bileceğimi düşünürken telefonumdan bir ses geldi. İşte bu ses benim kurtarıcımdı sonunda biraz eğlene bilecektim. Bu seferki Hollow a beni Yorizo’dan kurtardığı için teşekkür etmeyi bile düşündüm. Yorizo’ya “Benim acil bir işim çıktı, gitmem lazım!” deyip koşmaya başladım, galiba arkamdan nereye gittiğimi sordu ama o kadar hızlı koşuyordum ki sesi kulağıma kuru gürültüden başka bir şey değilmiş gibi geldi. Böyle ani Hollow çıkışlarına alışık olduğum için vücudumu bıraktığım çimenliğe koştum, şansa oraya o kadar da uzakta değildim. Parkın en görünmeyen köşesinde ağıcın altında vücudumdan ayrıldıktan sonra hızlıca Hollow un çıktığı yere doğru koşmaya başladım, Reiatsu’su o kadar da fazla değildi ama yine de eğlenceli bir savaş olacağa benziyordu. Hollow’la aramızda mesafe o kadar fazla değildi o yüzden varmam sadece 5 dakikamı aldı. İki direğin arasında elinde küçük bir kızın ruhunu tutmuş belki de bitirici bir hamle yapmak için hazırlanıyordu. Buna asla izin veremezdim, kızın yüzündeki o acı ifadesi sanki bütün vücudumu kaplamıştı, dağılmış saçları ve göz yaşları ile dolmuş gözleri beni fark edince sanki onu kurtarmam için yalvarıyordu. Hollow ise yakalamış olduğu kıza iğrenç bir iştahla bakıyor ve pis pis sırıtıyordu. Buna daha fazla katlanamazdım, zanpaktoumu çıkartıp var gücümle kızı tutan koluna hamle yaptım. Hollow un arkası dönük olduğu için ona saldırdığımı fark etmedi bie, birden kocaman kolunun yarısı yere düştü ve Hollow da acı içinde bağırmaya başladı. Kıza dönüp “Ne bekliyorsun HEMEN KAÇ!” diye bağırdım, ama pek de işe yaramadı kız hareket edemeyecek derecede korkmuştu. Bende hemen kızın önüne geçip siper aldım ve ona güvenilir bi sesle “ Merak etme ben burada olduğum sürece sana zarar veremez.” dedim. Bu arada Hollow da iyice kendine gelmeye başlamıştı bana “LANET OLSUN SANA SHİNİGAMİ!” diye bağrıyor ve bir yandan anlamadığım şeyler mırıldanıyordu. Zanpaktuomu ona doğru çevirdim ve “Bu kadar konuşma yeter.”dedim sinsice bir sırıtışla ve üzerine atıldım. Zanpaktoumun maskesinde devasa bir yarık açmasına birkaç milim kalmışken sol tarafımdan beklemediğim bir saldırı yedim, bu saldırı beni kenardaki direğe kadar uçurdu. Kılıcımı yere batırıp ayağa kalkarken suratımda vahşi bir gülümsemeyle “Tebrik ederim senden bunu beklemezdim düşündüğümden hızlı çıktın” dedim, o da sanki bu dediğimden mutlu olmuş bir ifadeyle sırıttı ve üzerime atladı. Önceki saldırısı gibi ani ve hızlı bir ataktı, ama bu sefer hazırlıklıydım. Zampaktoumu kaldırıp saldırısını durdurdum, yüzünde gördüğüm şaşırma ifadesi bana mutluluk verdi. Kılıcım hala onun saldırısını engellerken suratımı onun suratına yaklaştırıp sessiz ve aşırı sakin bir tonda “ Bu işi bitirmenin vakti geldi yoksa akşam yemeğine senin yüzünden geç kalıcağım.” dedim. O daha ne olduğunu anlamadan vücudumu bir adım geriye çekip onun saldırısını boşa aldım ve önceden kestiğim kolundan dolayı açılan o büyük savunmasız alandan kılıcımı geçirip maskesini parçalara ayırdım. Yok olmaya başladığını görünce arkamı dönüp kıza bakmaya karar verdim. Kızı görmek için etrafıma bakınırken Hollow arkadan “Lanet ols..” diye bağırıyordu ama daha cümlesini tamamlayamadan yok oldu. Kızı beklediğim gibi bıraktığım yerde duruyordu. Kızın yanına çömelip elimden geldiğince rahatlatıcı bir sesle “Merak etme, hepsi geçti. Birazdan seni Soul Society denen bir yere göndereceğim, orda bu tür canavarlarla bir daha asla karşılaşmayacaksın.” dedim ve gönderdim. Benimde artık vücuduma dönüp, akşam yemeğime yetişmem gerekiyordu. O yüzden zanpaktoumu kınına koyduktan sonra bütün gücümle koşmaya başladım…
Konu: Hitsuomi Toumaki 
Paz Ekim 03, 2010 7:21 pm
