Savaş (2) ..

Lanet olsun, rakibim de aynı benim gibi kendi kalkanını yaratabiliyor! Hey bu kalkan benimkinden farklı ona çarpan ataklar geri sekiyor. Neyse ki okların çok azının gelebileceği bir yerde duruyorum. İşte iki tane geliyor, shunpo kullanarak onlardan da kurtulduk. Hey o nereye kayboldu. Olamaz, tam üstümde! Lanet olsun yine şu lanet saldırısını gönderiyor. Hızlı düşün Hitsuomi! Bu saldıryı karşılayacak vaktim yok, hızlı ol! İşte bu!
“Bakudō No.73 Tozansho!” dedim ve etrafımda bir ters piramit oluştu. Bu onun saldırısını durdurdu. İyi ki de bu kidouyu biliyorum, bu kidou benim az hayatımı kurtarmadı. Madem benim bu saldırılarımdan kolayca kurtulabiliyor. Ona hiç kurtulamayacağı bir şey hediye etmenin zamanı geldi. Reiatsumu artıyorum, bu kidounun yüzde yüz başarıya ulaşması lazım. İşte orda duruyor. Beni saldırısının piramidime çarpmasından dolayı çıkan dumandan dolayı göremiyor, ne kadar da yazık. Tam vücudunun ortasını nişan alarak
“Bakudō No.99 1. Bölüm Kin!” dedim fısıltıyla. Ve tam on ikiden!
“Şimdi nasıl kurtulmayı düşünüyorsun adjuchas, bu kidouyu hiç kimse ama hiç kimse bozamaz. Çünkü reiatsuları yetmez! Hele senin gibi reiatsusu azıcık olanlar parmağını bile kıpırdatamaz! Bu bakudo sadece benim emrim ile çözünür! Üzgünüm, buraya kadarmış!” dedim ve kahkaha atmaya başladım.
“Daha demin o güzelim oklarımın tadına bakamamıştın belki şimdi bakmak istersin." dedim ve oklarımın ona süzülüşünü izlemeye başladım...
“Sonota no kasai” dedim tonlamasız bir sesle ve ateşten oklarım rakibimin üzerine doğru gitmeye başladı…

rp out: GM-sama işimiz sana düştü, burda gördüğün gibi üç-baş tane kidou yaptım hangilerinin tutup tutmadığını söyler msn ve merak etme eğer hepsi tutarsa onu öldürmicem

OUT: Adminim sana bişey diyicem. İchigo bile cero görünce donup kalıyo nasıl oluyoda Hitsuomi-san bu kadar soğukkanlı ayrıca daha teğmen, kaptan bile değil. Tamam benden güçlü olabilir ama saniyeler içinde yanına gittim ve kullandığım saldırıda cerodan daha hızlı ve güçlü kurtulmasına şaşırdım biraz. Ayrıca sen kidou'nun tutup tutmadığını söylemeden saldırı yapmış ve banada hiç kaçma şansı tanımamış belki ben sonido ile ordan kaçıp kurtulcam. Lütfen bunları okuduktan sonra değerlendirirsen sevinirim!!!

out: ben girsem ne olacak evlat. Rpen de zaten olmuş gibi yazmışsın...
edit: gördüm yavrun gördüm Ama teğmen olması bir şeyi değiştirmez hatta daha iyi kılar. Soul societyde kaldığı için bir çok hollow ve cero görmüş olabilir. Yine de hemen savunmaya gaçmesine bir şey diyemiyorum.

Rp out: bende bısıler dıcem ıchıgo genelde savasın basında ceroyu gorunce oyle oluyor ılerleyen zamanlarda o da aynı sımdı yaptıgım gıbı hareket edıyor. Ondan sonracıma bılıyorum ben bır tegmenım ama sen savasımızın basında kendı salınmının sevıyelere baglı oldugunu soledın... Ve hatıırladıgım kadarıyla su ana kadar hıc sevıyenı arttırmadın. Iste ben bu yuzden bu kadar kolay saldırılar yapabılıorum ve kurtulabılıorum... Kıdoular hakkında ıse fark ettıysen assagıya rp out olarak belırttım admınımıze... Ve bu arada eger hepsı tutsaydı kendı kalkanımla senı kruyup sonr da salıcaktım..

Shinsei'nin yapabilecek pek birşeyi kalmamıştı. Rakibinin alevli okları kendine yaklaştıkça sıcaklığını ve okların içindeki reiatsuyu daha iyi hissedebiliyordu. Artık okların ona ulaşması an meselesiydi. ''Böyle bitmesi üzücü oldu shinigami. Seni eğlendiremediysem üzgünüm. Ancak ben eğlendim. Bu saldırıdan kurtulsamda zaten artıks avaşamam neredeyse reiatsumun tamamını tükettim ve sol kolum kanlar içinde.'' ''Güle güle'' Oklar Shinsei'nin vücuduna çarptı ve içinden geçti. Shinsei yerde kanlar içinde kalmıştı ve yerde yatıyordu.

OUT: Savaştan çekildimm. Daha doğrusu yenildiğim için çekilmek zorundayım...

Uyandığımda shinigami kulağıma bir şeyler fısıldıyordu. “ Seni iyileştirdim diye seni sevdiğimi falan sanma, sadece istediğim derece eğlenemedim o kadar! Şimdi git ve güçlendiğinde geri gel ve unutma artık senin de bana bir savaş sözün var, adjuchas!” Ayağa kalktım ''Merak etme shinigami beni iyileştirdin diye benimde seni sevecek halim yok. Ancak ömür boyu seninle düşman olabilirim. Şimdi gidiyorum ancak ne yazık ki artık dönmek zorundayım bir kaç gün dinlensem iyi olucak. Kendimi geliştireceğim ve o gün gelene kadar sende kendini geliştirsen iyi olur.'' Shinigami yavaş hareketlerle ilerliyordu. Shinsei gök yüzüne baktı ve ardından sonidosu ile Soul Society'nin 10 - 15 metre kadar yukarısına çıktı. Ardından garganta açtı ve kısa zaman sonra gargantanın içinde kayboldu.

OUT: Admin konuyu kapatma dönücem yakın zamanda...

''Aaaah! Shinigamilerin reiatsusunu hissetmek kadar güzel bir şey yok. Evett! Şimdi işimize bakalım. Şu geçen sefer ki shinigami'yi bulmalıyım. Ona eğlenceli bir savaş sözüm var. Acaba onu nasıl bulabilirim. Bir saniye bu onun reiatsusu hala savaşıyor olmalı. Gidip onu bulsam mı acaba yoksa yine o mu gelse? Aaaah! Kararsız kaldım. Neyse en iyisi benim ona doğru gitmem.'' Shinsei iki tarafında da ağaçlar olan bir yoldan gidiyordu. Yolda rütbesi düşük iki tane shinigamiye rastlamıştı. ''Hey! Shinigamiler. Sizi öldürmek istemiyorum yoldan çekilin. Bana eğlenceli bir savaş yaşatacak olan birini arıyorum. Eğer bana nerde olduğunu söylerseniz size zarar vermeden giderim.'' Shinigamiler Shinsei'nin bu isteğini gerçekleştirmemişlerdi. Shinigamilerden birisi uzun boylu ve biraz inceydi. Diğeri ise kısa ve şişmandı. ''Bunun için üzgünüm o zaman.'' Shinsei cerosunu shinigamilere doğru tuttu. Shinigamilerin korkuları yüzlerinden okunuyordu. ''Artık sizi kurtarıcak kimse yok. İstediğimi gerçekleştirseydiniz sizi bırakabilirdim.'' Shinsei'nin cerosunu fırlatması artık an meselesiydi. Yüzünde her zaman ki gibi üzgün bir bakış vardı. Ancak bu bakış güç arzusu olan birinin bakışlarıydı...

OUT: Hitsuomi-san geri döndüm! Hadi bakalım bekliyorum seni gelde bir savaşalım...

O lanet adjuchastan sonunda kurtuldum, gerçekten zor bir rakipti. Biliyorum bana bir savaş sözü ama umarım yakın zaman da gelmez. Neyse ya zaten Seireitei’nin büyük bir bölümünü hollowlardan kurtardık. O adjuchas gittiğinden beri hala durmadan savaşıyorum, şuan Rukongai en yakın bölgeyle ilgilenen tek kişiyim, harika! Bu aptal hollowlar adjuchastan sonra çerez gibi geliyor, ama hala sol kolum yaralı. Keşke o adjuchası iyileştirirken benim de kolumun iyileştirilmesini isteseydim, ama aptal kafam bunu akıl edemedi. Yakınlarda başka shinigamilerinde reiatsuları var. Rukangai de savaşıyor olmalılar ikisi de FukuTaicho seviyesinden düşük tipler ama fenaya da benzemiyorlar. Ve bu da buradaki son hollow, tamam burayı da hayırlısı ile hollowlardan temizledik. Gerisini herhalde bizim çocuklar halledebilir. Sabahki yarım kalan uykuma devam etmek için can atıyorum!

Hey bu reiatsu da kimin böyle, olamaz oo adjuchas geri dönmüş, bu kadar kısa sürede dönmüş olamaz. Valla bana ne diyeceğini bilmiyorum ama bildiğim tek bir şey var o da ben yatıp dinlenmeden önce savaş olmayacak! Off, bana doğru geliyor, şimdi iki saat onu ikna etmeye çalışacağım, evinde paşa paşa biraz daha beklese olmuyor sanki. Hey, niye bunun reiatsusu artmaya başladı birden? İşte orda, oda ne, lanet olsun şu shinigamilere bir cero yolluyor!
“Fukkatsu suru”, dedim ve shunpo mu kullanarak, şu zavallı ölmeyi bekleyen shiniagmileri önünde yerimi aldım ve fısıltıyla
“Kasai shīrudo” dedim. Kalkanım herhalde yorgunluğumdan dolayı pek de güçlü olmamıştı, ama cerosunu durdurabilmişti.
“Adjuchas, ne yapıyorsun burada! Senin işin bu güçsüz shinigamilerle değil, benle!” dedim sert bir tonla, sonra tonumu yumuşatarak
“ Beni bulduğuna o kadar ümitlenme burada savaş falan olmayacak. Sen gittiğinden beri aralıksız hollow kesiyorum. Şimdi de sabah senin yüzünden yarım kalan uykumu tamamlamaya gidiyordum. Düşün sen gittikten sonra o kadar doluydum ki daha senin omzumda açtığın yarıyı bile iyileştiremedim.”. Konuşmak bile beni yormuştu ama konuşmama devam etmem lazımdı.
” Bak adjuchas, eğer benle gerçek bir savaş istiyorsan şimdi git! Beni bir süreliğine rahat bırak, acil dinlenmem lazım ayakta duracak gücüm yok! Benle benim bütün gücümü kullanarak savaşmamızı istiyorsan şimdi olmaz, dediğim gibi dinlenmem lazım.”. Göz kapaklarımı artık zor tutuyordum ben daha demin odama bu yorgunlukla nasıl varacağım diye düşünürken bir da başıma bu lanet adjuchas çıktı…

''Sonunda o lanet shinigami buraya geldi. Kolu hala yaralı ben gittikten sonra bile hollowlarla savaşmış.''

“ Beni bulduğuna o kadar ümitlenme burada savaş falan olmayacak. Sen gittiğinden beri aralıksız hollow kesiyorum. Şimdi de sabah senin yüzünden yarım kalan uykumu tamamlamaya gidiyordum. Düşün sen gittikten sonra o kadar doluydum ki daha senin omzumda açtığın yarıyı bile iyileştiremedim.” ” Bak adjuchas, eğer benle gerçek bir savaş istiyorsan şimdi git! Beni bir süreliğine rahat bırak, acil dinlenmem lazım ayakta duracak gücüm yok! Benle benim bütün gücümü kullanarak savaşmamızı istiyorsan şimdi olmaz, dediğim gibi dinlenmem lazım.”

''Savaş alanından kaçmak sana hiç yakışmıyor shinigami! Eşitlik istiyorsan öyle olsun!'' zanpaktoumu kınımdan çıakrdım ve sol koluma bir kesik attım. ''Hey! Artık eşitiz shinigami! Saldır bana sen gelmiyiceksen ben gelirim.''

Shinsei rakibini bekliyordu. Sol kolunu fazla kıpırdatamıyordu. Tabi ki rakibide öyle...

''Şimdi savaş yapmak istiyorum shinigami ve istediğim savaşı yapmadan hiçbir yere gitmeyeceğim.'' Sonidomu kullanarak önüne geldim ve önünde durdum. ''Yorgun olman benim için bir şey ifade etmiyor shinigami. İstediğim şey savaş yapmak. Nerde kalıcaksan oraya gidebilirsin ancak gidersen orayı yerle bir ederim. Eğer benimle savaş yapmak istemiyorsan seni savaşa zorlamak zorunda kalacağım. Üzgünüm shinigami!'' Kılıcımı havaya kaldırdım tam sol koluna bir darbe daha indirecekken sol kolunun kesik olduğunu gördüm. ''Hey! Shinigami sana olan bir can borcum var sanırım. Bu borcu seni serbest bırakarak sana ödemiş oluyorum. Yarın seni bulacağım ve verdiğim son sözü yerine getireceğim. Tabi kendime verdiğim sözüde. Eğer yarına kadar iyileşmezsen bu sefer seni gerçekten ortada ikiye ayırırım.'' dedim ve Shinigaminin önünden çekilip yoluma devam ettim. ''Sanırım bir shinigami bulmalıyım. Kolumu iyileştirebilirler.'' sonidomu kullanarak oradan uzaklaştım...

KONU KİLİT
puanlar
+2
+2