Savaş (3) Las Noches'te savaş...

Selam bu başlık savaşın las noches bölümü

Şimdi bir bakalım ana konumuz şöyle;
Ben Luku'yu Las Noches'e götürüyorum ve götürdüm'de ardından Hitsuomi Toumaki, Luku'yu kurtarmak için peşimden geliyor. Luku, Hitsuomi ve Ben arasında büyük bis avaş çıkıyor. Artık savaşın sonucunu bakalım. Ben yenersen Soul Society'ye geri dönücem ve gotei 1 taichou Meiki-san Las Noches'e gelcek Hitsuomi ve Luku'yu almaya. Bu sırada garganta kapanıcak ve orda kalıcaklar. Espadalar gelcek ve Meiki-san'ı götürcek. Eğer ben kaybedersem Meiki-san'ı yine Espadalar götürcek Ben yaralanırım ve savaştan çıkarım herhalde. Eğer geri dönersem Mitsu-san ile dövvüşcem. Yenersem Soul Bizimdir...

NOT: Bu başlık altında yapılan savaşlarda GM Kullanılmayacaktır...

Nasıl gm kulannılmayacak çok saçma her savaşta Gm vardır -.-

biz hitsuomi ile olan savaşlarımızda gm kullanmayız biliyosun xD

Gm siz olmaz darbelerin tutup tutmadığını bildiren biri olmalı -_-

Peki şimdi ne yapacağım? ona seslenmelimiyim yoksa beni fark etmesinimi beklemeliyim? diye düşündü.Bunları düşünürken bir shinigami daha geldi.Uzun boylu ve beyaz saçlıydı.Yüzünde ciddi bir duruş vardı fakat adımlarından heycanlı olduğu gözüküyordu. Buda kimdi? Konuşmak için beklediğim shinigaminin yanına giderek birşeyler söylemeye başladı."58.çocuk dikkat et iki savaştır yırtıyormuşsun duyduğum kadarıyla ancak bu savaş tekin geçmeyecek gibi." Fakat kısa boylu olanın suratı bozulmuştu, sanki bu lafları ondan hiç beklemiyordu.Lukufukazi dalgın bir şekilde olayları izliyordu.Bir anda duvarın üstündeki arancarı fark etti. Tam bağırmak için hazırlanıyordu' ki bir ses duydu. "Hey pislik! Burada sadece 58. Çocuk yok anlatabildim mi? Eğer savaşa geldiysen karşında beni bulursun." "Ağğ olamaz şimdi tam anlamıyla kafam karıştı bu üçünün arasındaki şeyde ne?" diye düşündü içinden."Arancara baktı, uzun boylu beyaz saçlı çocuğu pek takar gibi bir hali yoktu. "Aaah! Bunlar ne kadar güzel sesler böyle. Çığlık seni, kan kokusu. Bunlar insanın iştahını açmaya birebir gerçekten. Bu arada sanırım ufak bir misafirimiz var.'' "Bu da ne ufaklık kelimesini kime söyledi banamı?" Diye düşündü. Onları düşünürken arancar Lukufukaziyle göz göze gelip tekrar konuştu. ''Hey Ufaklık! Savaşmak için biraz küçük değil misin sen? Sana izin veriyorum. Kaçmana izin vereceğim.'' Bu lukufukaziyi iyice sinirlendirmişti ama dişlerini sıktı ve birşey söylemedi, saldırmamak için kendini zor tutuyordu. Arancar birşeyler söylemeye devam etti. ''Hadi önce hanginiz geliceksiniz. Hitsuomi sen mi geliceksin yoksa sen mi beyaz saçlı çocuk?" Demek kısa boylu olanın adı Hitsuomi idi doğru ya yüzü bir yerden tanıdık geliyordu onu fuku-taicho toplantısından hatırlıyordu. O bunları düşünürken arancar konuşmasına devam etti. "Seni zaten adamdan saymıyorum bücür. Ama belki bana planımda yardımcı olabilirsin.'' "Buda ne demek şimd? Ne planı? Benimle ne yapabileceğini sanıyor aptal herif." Lukufukazi bunları düşünürken yeni bir arancar geldi. ''Hey! Selam Monstro! Benim Las Noches'te ufak bir işim var sen burayı halledebilirsin değil mi?'' Lukufukazi yeni gelen arancarı izlemeye dalmışken 1.arancar hızlı bir sonido ile onu omuzuna aldı ve diğer eliyle garganta açtı ve konuşmaya devam etti. ''Görüşürüz Hitsuomi! Eğer bu çocuğu tekrar görmek istersen Las Noches'e gelmen yeterli. Bu garganta'yı senin için açık bırakıyorum. Sen girdikten sonra kapanacak ve senden aşkasını içeriye almayacak.''

Gargantaya girmişleridi, arancar hala kendinden emin şekilde konuşmaya devam ediyordu. "Hey çocuk! Kıpırdamanın bi faydası yok. Aramızdaki güç farkı çok fazla. Sana bunu doğrudan göstermek istemiyorum. Nasıl olsa zamanı gelince anlayacaksın.'' Lukufukazi gerçekten sinirlenmişti ama bişey yapmamaya devam etti. "Lanet olasıca pislik, kendini nekadarda güçlü sanıyor, güç düşkünlüğünün pençesine o kadar düşmüşki reatsu seviyelerimizin tamamen aynı olduğu hakkında fikri yok.En iyisi ona Las Noches'te ufak bir ders vermeliyim" Diye düşündü ve sessizce beklemeye devam etti. En sonunda gargantanın çıkışına geldiler. ''İşte burası! Las Noches! Burası hollowlar için bir cennettir. Umarım senin içinde öyle olur. Arkadaşın gelene kadar burada uslu uslu bekle.'' Arancar lukufukaziyi yere bıraktı ve gergantanın girişine doğru bakmaya başladı. ''Hey Hitsuomi Toumaki! Beni fazla bekletme. Aramızdaki meseleyi hallettikten sonra istediğin kadar tembellik yapacaksın zaten. İşte o zaman mezarda olacaksın. Yada küllerin bir gökdelenin tepesinden savrulacak. Bunu sakın unutma!'' Sonra lukufukaziyi aldı ve Las Noches'in çatısına çıkardı. "Burada istesende kaçamazsın. Aşağıya atlasan ölürsün!'' Arancar bunları söyledikten sonra lukufukazinin gözlerine bakarak 4-5 saniye daldı.Daha sonra sinirli bir şekilde bağırdı. ''Hey çocuk! Bir daha bana öyle bakma!'' Bunu söyledikten sonra biraz daha sustu ve tekrar konuşmaya başladı. ''Hey çocuk! Duyguları anlayabilir misin? Benim içimdeki duyguyu anlarsan işte o zaman neden seni kaçırdığımı anlarsın. Hitsuomi zamanında sevgilimi öldürdü. Hemde gözünü bile kırpmadan. Şimdi bende onun sevdiklerini öldürücem. Önce seni ardından onu! Ölmeye hazır olsan iyi olur!'' Lukufukazinin artık sabrı tükenmişti.Böylesine iyrenç bir yaratığın duygulardan bahsetmesi sinirlerini bozmuştu.Yavaşça ayağı kalktı ve arancarın gözlerine sert bir şekilde bakmaya başladı. Kılıcını kınısından yavaşça çıkarırken sert bir tonla konuşmaya başladı."Duyguları anlayabilirmiyim? Bunu senin gibi kana susamış pis bir yaratıkmı söylüyor! Ailemi senin gibi bir hollow sürpüntüsü öldürdü! Sende ölmeye HAZIR OL ! " Kılcını kınısından çıkarmıştı artık.Kılıcını arancara doğrulttu ve sakinleşmiş bir şekilde konuşmaya devam etti. "Hitsiomi gelene kadar küçük bir eğlence sanırım senin içinde problem olmaz değilmi?" Busefer kılıcını iki eliyle sıkıca tuttu ve biraz aşağı indirdi. Suratında yapmacık bir gülümseme ile bağırdı. "EKİ HANA" Artık shikaisi ortaya çıkmıştı o masmavi gözleri artık düşmanına çok daha sert bakıyordu.Kılcı öncekinde 4 kat daha kalındı. Hızı ve gücü artmıştı. Kendinden emin bir şekilde suratına kayık bir gülümseme kondurarak seslendi. "Gel bakalım,Babaalık!

...

''Shi-kai haa! Sanırım salınım yapmadan da seni yenebilirim. Arrancar'ların salınımları fukutaichou'lardan güçlüdür. Ayrıca en kötü espada'nın bile salınımı sizin ban-kai'nize eşdeğerdir. Benim için sorun yok. Ama senin için acı şimdi başlıyor.'' Aquila parmağı ile rakibini işaret ederek bir iki saniye öyle kaldı ve ''Ne yapabileceğimi tahmin edebiliyor musun?'' ''Gran Rey Cero! Cerolar arasında ki en güçlü ikinci cero'dur. Benimle savaşmaya layık biri olabilirsen belki en güçlüsünü'de görebilirsin. Ama şu dakikadan sonra görebileceğini zannetmiyorum. Aramızdaki reiatsu farkının az olduğunu düşünüyorsun değil mi? İstersen sana aramızdaki güç farkını gösterebilirim. Ancak onu Hitsuomi Toumaki'ye saklıyorum. O gelmeden seni öldüremem. Onun, senin ölümünü görmesini istiyorum. Gran Rey Cero!'' Aquila'nın cero'su rakibe doğru gidiyordu. ''Bu saldırıdan kurtulması gerekiyor. Bu kadar düşük bir saldırıdan kurtulamassa ünvanını haketmiyor demektir.'' dedi ve cero'nun ona gitmesini izledi...

Evet, şu an ordaydım, shinigami olduğumdan beri bahsedilen yerde... Las Noches’te. Gerçekten garip bir duygu en büyük düşmanın ininde olmak, hem rahatsız edici hem de heyecanlı. Galiba buna alışmam gerekecek çünkü içimden bir ses buradan o kadar da çabuk kurtulamayacağımı söylüyor. Şimdi bakalım bizimkiler neredelermiş. Gözlerimi kapattım ve reiatsularını hissetmeye çalıştım. Ve evet, ora dalardı belki de Las Noches’in en yüksek yerinde. Bu sırada o shinigamiyi kaçıran Arrancar bir cero attı, bu normal bir cero değildi bu Grand Ray Cero idi. Doğru kullanıldığında gerçekten güçlü bir saldırı olabilir, ama anlaşılan Arrancar bütün gücünü kullanmak istemiyor ya da gerçekten güçsüz biri. O shinigaminin bundan rahatlıkla kaçabilmesi gerekir, ne de olsa bir Fuku-Taicho. Neyse benim de partinin olduğu mekana gitme vaktim geldi galiba. Shunpoumu kullanarak hızlıca yanlarına çıktım. Arrancarın arkasındaydım, durduğum açıdan dolayı diğer shinigaminin beni fark edebilmesi gerekiyordu ve galiba fark etmişti de. Shinigamiye bakarak sırıttım ve göz kırptım. Artık eğlencenin başlama vakti gelmişti, “Hey Arrancar, yaptığın gerçekten ayıp ama bu partiyi benim için düzenliyorsun ama bensiz başlıyorsun ha! İşte bu hiç hoşuma gitmedi.” Dedim sırıtarak. Ona saldırmayı düşündüm ama sonra vaz geçtim sadece kılıcımı kabzasından çıkardım ve ona bakarak “Savaşa başlamadan önce ismini ve neden benle bu kadar savaşmak istediğini öğrenmek isterim Arrancar. Umarım beni bu zevkten mahrum bırakmazsın, çünkü senin için buralara kadar geldi. İnan bana Soul Society ve Las Noches arasındaki yol hiç de eğlenceli değildi” dedim çarpık bir gülümsemeyle ve cevabını beklemeye başladım…

''Anlıyorum! Tipik shinigami geleneklerini uyguluyorsun. Burada savaşmak benim fikrimdi. Çünkü hiçbir hollow'un savaşımıza katılmasını istemedim. Sanırım sana ismimi söylemeliyim. Ama beni gerçekten şaşırttın. Beni tanımaman gerçekten üzücü. Ben Arrancar 12 Aquila Exequias ve seni buraya öldürmek için çağırdım. Hatırlıyorsun değil mi? O kızı öldürdüğün günü hatırlıyorsun değil mi? Eğer hatırlamıyorsan hatırlatmak için elimden geleni yapacağım. Hadi o zaman bana ne kadar geliştiğini göster. Shinigami! Ban-kai dediğiniz o şeyi görmek istiyorum.'' Aquila daha önce bir ban-kai'yi hiç görmemişti. Soul Society'ye gitmeden önce biraz araştırma yapmıştı ama sadece o kadar. ''Anlıyorum! Gösterecek bir Ban-Kai'in yok. Çünkü henüz bir Teğmen'sin. Şu anda bir espada ile karşılaşıyor olsaydın saniyeler içinde ölmüştün. En azından bana shi-kai'ni gösterebilirsin değil mi? Shinigami!'' Aquila elleri cebinde bir şekilde 10.Takımın Teğmeni Hitsuomi Toumaki ile konuşuyordu. ''Bak seninle bir anlaşma yapalım. Sen bana shi-kai'ni göster bende sana salınımımı göstereyim. Belki şuradaki çocukta gücüme şahit olabilir. Bugüne kadar küçümsediğin tüm hollowlar arasındaki güç farkın fazlaydı. Ama bu sefer değil. Sana aramızdaki güç farkını göstereceğim. Hadi bana shi-kai'ni göster.''

"Gel bakalım,Babaalık!" Artık shikaimi açmıştım ve arancarın gelmesini bekliyordum.Artık bu pisliğin kendini beğenmiş konuşmalarının sonu gelir diye düşünüyordumki tekrar konuşmata başladı. ''Shi-kai haa! Sanırım salınım yapmadan da seni yenebilirim. Arrancar'ların salınımları fukutaichou'lardan güçlüdür. Ayrıca en kötü espada'nın bile salınımı sizin ban-kai'nize eşdeğerdir. Benim için sorun yok. Ama senin için acı şimdi başlıyor.'' Arancarların salınımı fuku-taicho lardan dahamı güçlüydü? Bu saçma bilgiyi acaba ona kim vermiş? Bu hollowlar kendilerini ne sanıyorlar? Kana bulanmış pislikler. ''Ne yapabileceğimi tahmin edebiliyor musun?'' ''Gran Rey Cero! Cerolar arasında ki en güçlü ikinci cero'dur. Benimle savaşmaya layık biri olabilirsen belki en güçlüsünü'de görebilirsin. Ama şu dakikadan sonra görebileceğini zannetmiyorum. Aramızdaki reiatsu farkının az olduğunu düşünüyorsun değil mi? İstersen sana aramızdaki güç farkını gösterebilirim. Ancak onu Hitsuomi Toumaki'ye saklıyorum. O gelmeden seni öldüremem. Onun, senin ölümünü görmesini istiyorum. Gran Rey Cero!'' Ohhh sanırım sonunda sertleşebilicektik. Parmağını kaldırdı ve üzerime ceroyu yolladı. Ama bu ceroya çok az reiatsu yüklemişti. Sağ tarafıma doğru bir takla attım ve cero 30cm kadar yakınımdan geçti ve arkamızdaki kulenin 5-10 m lik bir alanı parçaladı. Bu da neydi? en güçlü 2.cero bumuydu ? Yoksa arancar benimi deniyordu? Bi anda farklı bir reiatsu hissettim. Hitsuomi arancarın arkasında belirdi. Bana bakarak sırıttı ve göz kırptı. Bu hem insana güven aşılıyordu hemde çok eğlenicez hissi uyandırıyordu. Hitsuomi dalga geçer gibi konuşmaya başladı. “Hey Arrancar, yaptığın gerçekten ayıp ama bu partiyi benim için düzenliyorsun ama bensiz başlıyorsun ha! İşte bu hiç hoşuma gitmedi.” Kılıcını kabzasından çıkardı ve konuşmaya devam etti. “Savaşa başlamadan önce ismini ve neden benle bu kadar savaşmak istediğini öğrenmek isterim Arrancar. Umarım beni bu zevkten mahrum bırakmazsın, çünkü senin için buralara kadar geldi. İnan bana Soul Society ve Las Noches arasındaki yol hiç de eğlenceli değildi” Yüzünde çarpık bir gülümseme oluştu ve bekledi, sanki cevap bekler gibi bir hali vardı. Sonra arancar konuşmaya başladı. ''Anlıyorum! Tipik shinigami geleneklerini uyguluyorsun. Burada savaşmak benim fikrimdi. Çünkü hiçbir hollow'un savaşımıza katılmasını istemedim. Sanırım sana ismimi söylemeliyim. Ama beni gerçekten şaşırttın. Beni tanımaman gerçekten üzücü. Ben Arrancar 12 Aquila Exequias ve seni buraya öldürmek için çağırdım. Hatırlıyorsun değil mi? O kızı öldürdüğün günü hatırlıyorsun değil mi? Eğer hatırlamıyorsan hatırlatmak için elimden geleni yapacağım. Hadi o zaman bana ne kadar geliştiğini göster. Shinigami! Ban-kai dediğiniz o şeyi görmek istiyorum.'' Bir süre bekledi ve suratında bir gülümsemeyle konuşmaya devam etti. ''Anlıyorum! Gösterecek bir Ban-Kai'in yok. Çünkü henüz bir Teğmen'sin. Şu anda bir espada ile karşılaşıyor olsaydın saniyeler içinde ölmüştün. En azından bana shi-kai'ni gösterebilirsin değil mi? Shinigami!'' Aquila elleri cebinde bir şekilde 10.Takımın Teğmeni Hitsuomi Toumaki ile konuşuyordu. ''Bak seninle bir anlaşma yapalım. Sen bana shi-kai'ni göster bende sana salınımımı göstereyim. Belki şuradaki çocukta gücüme şahit olabilir. Bugüne kadar küçümsediğin tüm hollowlar arasındaki güç farkın fazlaydı. Ama bu sefer değil. Sana aramızdaki güç farkını göstereceğim. Hadi bana shi-kai'ni göster.'' Hitsuominin suratındaki gülümseme bozulmamış, hala zevkli bir savaş bizi bekliyordu. Bende kendimden emin bir şekilde bağırdım. "Hey hutsiomi şu pisliğe nasıl savaşılırmış gösterelim.He bu arada ben 3.takımın Fuku-taichosu Lukufukazi Chikuzikurin." Daha sonra arancara dönüp kunuşmaya başladım. "Biraz önce beni test ettiğinin farkındayım, eğer ciddi olmassan ölüceksin!" Onun beni test ettiği gibi bende onu test edicektim. Yapıcağım bu saldırıdan kaçamassa değersiz bir hollowdan başka birşey değildi. Parmağımı ona doğrultup haykırdım. "Hadou No.4 Byakurai!"

out: bir arancarın salınımı bir fuku-taihonun shikaisinden daha güçlüdür saçma olmuş ozaman bütün bu sitedeki arancarlar shinigamiler üzerinde üstünlük sağlar bence
bence fuku-taicho shikai=arancar salınım espada salınım=bankai zaten bleachin animesindede fuku-taicholar arancarları yenebiliyor
bide bir sıra yazın ona göre gidelim yoksa karışıyor.

Demek karşımdaki Arrancar, 12 numaraymış işte bunu öğrenmem iyi oldu, bu biraz daha eğleneceğimizin kanıtıdır. Tamam onda bir tanıdıklık var ama bir türlü çıkartamıyorum anlattıkları da işe yaramıyor onu hatırlamam da zaten.''Anlıyorum! Gösterecek bir Ban-Kai'in yok. Çünkü henüz bir Teğmen'sin. Şu anda bir espada ile karşılaşıyor olsaydın saniyeler içinde ölmüştün. En azından bana shi-kai'ni gösterebilirsin değil mi? Shinigami!'' Aquila elleri cebinde bir şekilde 10.Takımın Teğmeni Hitsuomi Toumaki ile konuşuyordu. ''Bak seninle bir anlaşma yapalım. Sen bana shi-kai'ni göster bende sana salınımımı göstereyim. Belki şuradaki çocukta gücüme şahit olabilir. Bugüne kadar küçümsediğin tüm hollowlar arasındaki güç farkın fazlaydı. Ama bu sefer değil. Sana aramızdaki güç farkını göstereceğim. Hadi bana shi-kai'ni göster.'' Aquila daha demin benle bir ban-kai’m olmadığı için dalgamı geçti. Yok artık bunu yapmış olamaz yani onun sağlığı için yapmamasını umarım. “Bak Aquila konuşmalarının bazı yerlerinde haklısın bazılarında değil. Evet haklısın benim daha Ban-Kai’m yok ama haksızsın çünkü seni yenmek için Ban-Kai’me ihtiyacım yok. Evet haklısın önceden savaşmış olduğum tüm hollowlar arasındaki güç farkın fazlaydı ama haksızsın çünkü şu an ki durumda öncekilerinden farklı değil.” Dedim onu kışkırtacak bir şekilde “Shi-kai’mi mi görmek istiyorsun bana onu görmeye değer biri olduğunu kanıtla o zaman Aquila!” dedim ve zanpaktoumu elimin içinde biraz çevirdim. Tam onu savaşa davet edicek bir hareket için hazırlanıyordum ki diğer shinigami konuştu "Hey hitsuomi şu pisliğe nasıl savaşılırmış gösterelim. He bu arada ben 3.takımın Fuku-taichosu Lukufukazi Chikuzikurin." Dedi. Anlaşılan bu arkadaş onunla takım olarak savaşacağımı falan sanıyor. Bu hem benim yapıma aykırı hem de zanpaktoularımıza aykırı. Bu nasıl Fuku-Taicho olabilmiş ona bir buz tipi zanpaktou ile bir ateş tipi zanpaktounun birlikte yapabilecekleri tek şeyin birbirlerine zarar vereceği öğretilmemiş mi. İsmine gelecek olursak onun ismini aklımda tutabilmemin imkanı yok ona güzel bir kısaltma bulmam gerekecek, neyse bunla savaştan sonra ilgilenirim. Ben bunları düşünürken o Aquila’ya çok düşük seviyeli bir kidou yolladı. “Hadi ama böyle güçsüz bir kidou ile onu alt edebileceğini düşünmüyorsun dimi Luku?” evet adamın takma ismini bulmuştum “Luku” kısa, anlaşılır ve akılda kalıcı harika! “Aquila bundan gözü kapalı bir şekilde kaçabilir boşu boşuna 12. Arrancar olmamış. Sana bir tavsiye asla rakibini hafife alma, alırsan kendi sonunu hazırlamış olursun.” Dedim ciddi bir şekilde. Sonra sırıtarak “Bu kadar öğretmencilik yeter şimdi biraz eğlenme vakti, bak eğer bir kidou yapacaksan en kötü böyle olsun Hadou No.88 Hiryugekizokushintenraiho!” dedim ve kidoumu Aquila ya yolladım. Biliyorum bundan da ağır yara almadan kaçacaktı ama kidoumu öyle bir açıyla atmıştım ki ya benim kidoum ya da Luku’nun ki vücudunda bir sıyrık açacaktı en kötü ihtimal…

"Hadou No.4 Byakurai!" ''Gerçekten sinirimi bozmaya başladın çocuk sana kaç kere söyledim aramızdaki güç farkını unutma diye. Herşey reiatsu çokluğu değildir. Önemli olan reiatsu farklılığıdır. Sanırım sana bunu öğretmem gerekiyor.'' Aquila sonunda kılıcını çekmişti. Kılıcını önüne doğru diklemesine kaldırdı ve ''Blow Fénix!'' salınımını gerçekleştirdi. Ortaya çıkan reiatsu nedeniyle las noches'in çatısı harabeye dönmüştü. Dumanlar arasından iki adet göz ve iki adet kanat çıktı. Vücudunun geri kalanı görünmüyordu. Dumanlar gittiğinde ise ortaya çıkan manzara korkunçtu. Boynundaki maskesi kafasına gitmişti. Gözleri kırmızılaşmış ve büyümüştü. Shinigami'nin yaptığı kidou Aquila'ya isabet etmişti. Ancak gelişmiş hierro sayesinde ufak bir çizik bile almadı. ''Anlıyorum! Neden yara almadığımı düşünüyorsun değil mi? Hierrom güçlüdür. Ancak salınım yaptıktan sonra gelişmiş hierroya dönüşür. Şimdi anlayabiliyor musun shinigami? Seninle aramızdaki güç farkı bu. Salınım yaptığımda reiatsum artış gösteriyor. Şimdi aradan çekilde Hitsuomi ile olan meselemi bitireyim.'' Bu sırada hitsuomi farklı bir açıdan başka bir kidou ile Aquila'ya saldırdı. ''Hadou No.88 Hiryugekizokushintenraiho!'' Kidou Aquila'ya isabet etti sağ kolu vücudundan ayrılmıştı. ''Huh! Bu seviyede bir kidou'nun beni durdurabileceğini düşünme. Anka kuşları neden sonsuza kadar yaşar biliyor musun? Anka kuşları yanarak ölürler ve küllerinden yeniden doğarlar. Bende öyle bir varlığım işte.'' Aquila'nın sağ kolu hızlıca yenilenmişti. ''Önce şu saf shinigami'yi savaşın dışında bırakmalıyım. Savaşımıza karışmasını istemiyorum.'' Aquila kanatlarını kullanarak las noches'in çatısından yukarı doğru uçtu. Yeterli yüksekliği kazandığında ise durdu. Çatı ile arasında yaklaşık 30 metre vardı. ''Hey shinigami! Bunu sakın unutma sadece güçlüler kazanır.'' Elinde yeşil bir mızrak oluştu. ''Lanza del Relámpago! Bu şeyin tam adı bu. sen buna yıldırım mızrak'ta diyebilirsin. Tabi şimdi ölmessen. bu şey atıldığı yerde 50 metrelik bir alanda zarar verir. Senin seviyendeki biri için ise shunpo kullanarak tek seferde o 50 metreyi gitmek imkansızdır. Benim bu mızrağı oraya göndermem sade 2 saniye sürer. Hesaplarıma göre 2 saniyede sadece 30 metre gidebilirsin. Tabi o 50 metrelik alan içinde olduğun için ağır yaralanacaksın. Eğer mızrak tam olarak sana denk gelirse öleceksin. Güle güle shinigami! Her halükarda savaşın dışında kalacaksın! Üzgünüm!'' Aquila elindeki Lanza del Relámpago'yu Shinigami'ye doğru fırlattı. 2 saniye içinde shinigami'nin bulunduğu alanda büyük bir patlama oldu. Dumanlar arasından o shinigami'yi görmek imkansızdı. Acaba ona ne olmuştu?

Aquila Hitsuomi'ye doğru yöneldi. İki saniye içinde onun önünde belirdi. ''Hey Hitsuomi! Şimdi benden korkuyor musun? Burada öleceksin! Etlerin çürüyecek ve diğer hollowlara yem olacaksın!'' Aquila bu sefer Lanza del Relámpago'yu elinde tuttu ve Hitsuomi'ye doğru kılıç gibi savurdu. Ancak hitsu vazgeçmekte niyetli değildi. Refleksleri yardımı ile lanza'ya zanpaktou'su karşılık verdi. ''Refleksler kuvvetli. Anlıyorum! Kolay kolay ölmek istemiyorsun. Ancak bu gücümün sadece çeyreği. Bu elimdeki şeyi yakından kullanmak istemiyorum.'' dedi ve sonido'su ile 20 metre geriye gitti ve Lanza del Relámpago'yu Hitsuomi Toumaki'ye fırlattı. ''Bu saldırıdan kurtulabilirsin Hitsuomi Toumaki ancak biliyorsun ki yinede yara alıcaksın.'' dedi. Bir yandan Lanza del Relámpago attığı diğer shinigami'yi düşünüyor diğer yandan da Hitsuomi'ye ne olacağını bekliyordu...

out:50 metrelik bir alanı patlatmsı biraz imba değilmi? arktayım eve gdnce yazarım rp yi

OUT: Adminden onaylı. İstersen bakabilirsin yani. Zaten benim amacım seninle savaşmak değildi. Amacım hitsuomi'yi buraya getirmekti. Aklımda seni öldürmek yoktu ama yaptığım gran rey cero'nun gücünü düşürdün yazdığın rp'de bu da bnm sinirimi bozdu. Sanırım savaş dışı kalacaksın xD Neyse 4.savaşa gelirsin artık. Hem öldürmediğime dua et. xD Haa bide bu çocuk neden böyle konuşuyo diyebilirsin. Ama ben kimseden sözümü saklamam

out:
1-lanza için adminden onay almamışsın bu tekniği sonradan eklediğin için daha görmemiş bile
2-senin gran de rey cero nu küçültmedim sen onu bana test amaçlı attın ve bundan kaçması lazm fln dedin ayrıca hitsoumide kaçmalı fln ddi o yüzden öyle az reiatsu yüklemis ama bunu test amaçlı yapmıs olmalı fln ddm.

3-benim senden üstün yanım kidou-senin benden üstün yanın zanjutsu sen bunları kullanıcağına direk saldırrılarla işimi bitirmeye çalışıosun, ve lanza 50 m lik bir alana zarar veriyorsa hitsuomi nasıl zarar almıor ? onunda 50m ileri atılması pek mumkun değil
4-Ve son olarak önceden birlikte savaşıcaz diye söylemistik ama fark etmez istemiyosan gideriz problem değil, ama o zman beni kendi amaçların için kukla gibi kullanmamalısın .

1) Lanza için izin aldım hatta admine sorabilirsin msn'de sohbet günlüklerimle kayıtlarım var...

2) Ben sana Gran Rey Cero'nun güçlü olduğunu söyledim ve bundan kaçman gerektiğini söyledim. Bu bunun gücünü küçülteceğin anlamına gelmez. Ayrıca büyük güç ile de test yapılabilir bunuda unutma...

3) Evet saldırılarımla bitiricem saldırılarıma gerek duymasaydım salınım yaratmazdım, ayrıca rp'mi dikkatli okursan hitsuomi'nin zarar alıp almayacağını anlarsın ve unutma hitsuomi'nin shunpo'su seninkinden daha güçlü. Ayrıca hitsuomi beynini kullanarak saldırılarımdan kullanıyor sen ise hiçbişey yapmıyosun. Bunları yazana kadar düşünseydin şimdiye kurtulmuştun.

4)Sonuçta bu bir savaş ve biz birbirimizle düşmanız ben bu sitedeki herkesi ağır yaralıcam çünkü düşmanım ama sen ilk savaştan böyle yapıcaksan hiç savaşa katılma derim...

NOT: Yazdığım rp'de hiçbir zaman saldırımın isabet edip etmediğini yazmadım. SAdece önemli küçük nolar ekledim. Okuyan anlar....

ve ayrıca rp'ni yazıcaksan yaz yazmıyıcaksan bizide oyalama savaş döneceğiz ben eminim ki aklını kullanarak bu saldırıdan kurtulabilirsin...

wow gençler bir sakin olalım siz napmışsınız yaa şimdi ne yapıcağımızı söylüyorum ilk olarak ikinizde tartışmayı kesiyosunuz çünkü sıkıcı olmaya başlamış bu konu artık ikincisi yarın düzgün kafayla luku rpsini yazıyor, eğer o saldıran kurtulmak için bi yöntemin varsa kardeşim bunu yazdığın rp de göster böylece bu tür gereksiz konuşları yapmamıza gerek kalmaz;) aquila sende her mesajdan sonra cevap yazmayı kes...

ve luku benim için endişelendiğin için teşekkürler ama bu benim ilk rp değil bu yüzden artık bü tür saldırılardan kaçmak için kafamda özel stratejilerim var yine de saol ama

neyse kısacası napıyomuşuz BİRBİRİMİZE SİNİR OLASK BİLE BUNU YAZDIĞIMIZ RP LERDEKİ SALDIRIMIZLA ÜZERİMİZDEN ATIYOMUSUZ umarım yeterince açıklayıcı olabilmişimdir!!!!

not: luku kaçmak için aklına bişi gelmiyorsa benim önceki rplerimi kullanıp orda yaptıklarımın AYNISINI yapabilirsin yani bu seferlik bişi demem ama kendi çözümünle gelirsen süper olur tabii

yeter olay kavgaya dönerse sizi GMli aptiririm. ya kuzu kuzu yapin -bu mesjadan sonra.- ya da rp out tartişmalari devamlayacaksa GM olarak müdahale ediceğim.

eee ne yapcaz şimdi benim için sorun yok çünkü ben bişey yapmadım. Ne saldırımın tutup tutmadığını söyledim ne de başka bişey rp'sini yazarsa devam ederiz bnm için sorun değil...

"Hadou No.4 Byakurai!" ''Gerçekten sinirimi bozmaya başladın çocuk sana kaç kere söyledim aramızdaki güç farkını unutma diye. Herşey reiatsu çokluğu değildir. Önemli olan reiatsu farklılığıdır. Sanırım sana bunu öğretmem gerekiyor."Bu adam artık gerçekten sinirlerimi bozuyordu. Bana bakarak kılıcını öne doğru uzattı ve bağırdı. "Blow Fenix" Reiatsu farklılığımı bu salak ne saçmalıyordu? Sonunda salımını gerçekleştirdi. Artık önceki halinden bile çirkin ve iğrenç görünüme bürünmüştü. Sanırım o kendine bakınca korkunç bir savaşçı görüyordu ama, benim ona baktığımda gördüğüm tek şey pis bir sivri sinekti. Bir sivri sinek kadar iğrenç ve değersizdi. Artık onun dövüşmeye değer bir rakip olmadığını düşünmeye başlıyordum. Bu arada sadece ortamı ısıtmak için attığım kidoum ona isabet etti fakat hiç bir yara almadı. Zaten yara almasınıda beklemiyordum ama bu aptal yaratığın kafası bunu almıyordu. Tekrar kendi kendine övünmeye başladı. "Anlıyorum! Neden yara almadığımı düşünüyorsun değil mi? Hierrom güçlüdür. Ancak salınım yaptıktan sonra gelişmiş hierroya dönüşür. Şimdi anlayabiliyor musun shinigami? Seninle aramızdaki güç farkı bu. Salınım yaptığımda reiatsum artış gösteriyor. Şimdi aradan çekilde Hitsuomi ile olan meselemi bitireyim.'' Bu arada hitsuominin yaptığı kidou saldırısı arancara isabet etmişti. Arancarın kolu koptu ve kanlar içinde yere düştü. ''Huh! Bu seviyede bir kidou'nun beni durdurabileceğini düşünme. Anka kuşları neden sonsuza kadar yaşar biliyor musun? Anka kuşları yanarak ölürler ve küllerinden yeniden doğarlar. Bende öyle bir varlığım işte." Dedi ve kolu hızla yenilendi. ''Önce şu saf shinigami'yi savaşın dışında bırakmalıyım. Savaşımıza karışmasını istemiyorum.'' Arancar uçmaya başladı ve belli bir yükseklikte durdu. ''Hey shinigami! Bunu sakın unutma sadece güçlüler kazanır.'' Dedi ve elinde yeşil bi mızrak oluştu. Zanpaktoumu sıkıca tuttum yapıcağı saldıraya yoğunlaştım. "Lanza del Relámpago! Bu şeyin tam adı bu. sen buna yıldırım mızrak'ta diyebilirsin. Tabi şimdi ölmessen. bu şey atıldığı yerde 50 metrelik bir alanda zarar verir. Senin seviyendeki biri için ise shunpo kullanarak tek seferde o 50 metreyi gitmek imkansızdır. Benim bu mızrağı oraya göndermem sade 2 saniye sürer. Hesaplarıma göre 2 saniyede sadece 30 metre gidebilirsin. Tabi o 50 metrelik alan içinde olduğun için ağır yaralanacaksın. Eğer mızrak tam olarak sana denk gelirse öleceksin. Güle güle shinigami! Her halükarda savaşın dışında kalacaksın! Üzgünüm!'' Elindeki mızrağı hızla üstüme doğru fırlattı saldırısının detayını anlatması onun aptallığının kanıtıydı. Bir flashstep ile 1m kadar ileri atıldım ve zanpaktoumu yere saplayıp haykırdım. "koori jisaku boibi" Bu kanatlardan oluşan kalkana büyük bir reiatsu yükledim. Kanatlar o kadar sağlam olmuştıki içerdeyken ayna gibi kendimi görebiliyordum. Yaptığım bu kalkanın güçlü olduğunu ve reiatsumun bir bölümünü savaşa saklamam gerektiğini düşündüm ve kalkanın sağlamlığını azalttım. Artık kalkan biraz daha şeffaftı. Hesaplarıma göre lanza 1-2 m ileri düşçekti fakat arancar hareketlerimi izledi ve mızrağı tam üstüme fırlattı. Mızrak bir anda kalkanın bir bölümünü parçaladı ve yerde çömelir şekilde oturduğum için önce sağ omuzumu deldi ve sağ bacağımıda delerek geçti buda yetmez gibi patlama ile kendimi 5 metre ileride buldum. Omuzumdan ve bacağımdan kan akıyordu. Vücudumun sağ tarafı kullanılmaz haldeydi. Sol tarafıda pek farklı değildi ya hani. Patlamanın etkisiyle vücudum felç olmuş gibiydi bu şartlar altında savaşamazdım. Zaten bu manasız savaşın içinde neden olduğunuda bilmiyordum belkide böylesi daha iyi olmuştu. Kafamı hitsuımiye çevirerek seslendim. "Hey! beyaz çocuk sanırım senin sıran, artık meselenizi rahat rahat hallede bilirsiniz."

üzgünüm ama gidemessin tüm gargantaları kapattım burada kalıp bizimle savaşman gerek kurguyu baştan yazdık bozamassın.

tmm da ben sana gitte kendini yarala da demedim neyse artık böyle kalsın 4.takın gelip kurtarır

out: lütfen savaşta düşmanimiza hakaret etmeyelim. Bunu yanliş buluyorum. Aşağilama olayini yani.

Aquila Luku’yu öldürmeye kararlı gibiydi ve doğruyu söylemek gerekirse bu hiç de içimin rahat olmasını sağlamıyordu, herhangi saldırıda ona yardımcı olmak için hazır bekliyordum ama zanpaktousu ben i gerçekten ondan uzak tutmayı başarıyordu. Bir buz zanpaktousu, gerçekten benim zararıma bir şey ve artık zanpaktou ruhumla nasıl bir birlikteliğim olmuşsa ben bile buzdan, soğuktan rahtsız olmaya başladım. Ben bunları düşünürken Aquila elinde bir yeşil bir mızrak oluşturdu ve ''Lanza del Relámpago! Bu şeyin tam adı bu. sen buna yıldırım mızrak'ta diyebilirsin. Tabi şimdi ölmessen. bu şey atıldığı yerde 50 metrelik bir alanda zarar verir. Senin seviyendeki biri için ise shunpo kullanarak tek seferde o 50 metreyi gitmek imkansızdır. Benim bu mızrağı oraya göndermem sade 2 saniye sürer. Hesaplarıma göre 2 saniyede sadece 30 metre gidebilirsin. Tabi o 50 metrelik alan içinde olduğun için ağır yaralanacaksın. Eğer mızrak tam olarak sana denk gelirse öleceksin. Güle güle shinigami! Her halükarda savaşın dışında kalacaksın! Üzgünüm!''. Dedi Luku’ya. Tabi o bu cümleleri sarf ederken ben saldırının menzilinin dışına çoktan çıkmıştım bile, ama bu saldırıyı unutmam gerekiyor, gerçekten iyi bir saldırı ve içimden bir ses savaşımızda bunla çok karşılaşacağımızı söylüyor. Aquila acımasız bir şekilde mızrağını Luku’ya doğru fırlattı, ona bulunduğum konumdan yardım edemezdim, inşallah kurtulur zavallıcık bu onun daha ilk savaşı. Birkaç saniye sonra etraftaki toz bulutu dağıldı gözlerimi kısıp Luku’yu en son gördüğüm yere baktım. Ordaydı yaşıyordu kalkanı onu korumuştu. Ben kendi kalkanımın aramızda güç farkı nedeniyle onunki sinden daha güçlü olduğunu biliyordum. Eğer o kendi kalkanıyla kendini korumuşsa benim kalkanımın beni rahatça zorlanmadan koruması gerekiyordu bu içimi rahatlattı. Yoksa bu Aquila denen Arrancar göründüğü kadar güçlü değimliydi. "Hey! beyaz çocuk sanırım senin sıran, artık meselenizi rahat rahat hallede bilirsiniz." Diye seslendi Luku bana anlaşılan ortam onu sıkmıştı. “Umarım karşı tarafta görüşürüz Luku!” diye bağırdım arkasından beni duyması için. Önümü döndüğümde Aquila karşımdaydı, yeni yaratmış olduğu mızrağı bana doğru salladı ama ben hızlı reflekslerim sayesinde zanpaktoumla karşılık verebildim bu ani saldırısına. Bu karışlamam Aquila’nın hoşuna gitmişe benziyordu ''Refleksler kuvvetli. Anlıyorum! Kolay kolay ölmek istemiyorsun. Ancak bu gücümün sadece çeyreği...'' Dedi. Bu sadece gücünün çeyreği ise tamamını görmek için gerçekten can atmaya başladım ama cümlesi dana bitmemişti “…Bu elimdeki şeyi yakından kullanmak istemiyorum” diye bitirdi cümlesini tabi ben onun ağzından çıkan “yakından” kelimesini duyduğum saniyede shunpoum ile uzaklaşmaya başladım, onunla ne yapacağını anlamıştım. Luku’ya yaptığı gibi o şeyi bana da atacaktı. Bilerek saldırısının etki alanının yarısına gelinde durdum. Bu yarattığı mızrağın sadece gücünün çeyreği olduğunu söylemişti, bu yüzden çok canımı yakamayacaktı bu mızrak bu sırada o da mızrağı atabilmek için sonidosunu kullanmaya başladı. Bende yapacağım savunama için “Fukkatsu suru” siyerek shikaimi aktifleştirdim. Zanpaktoumun tutma yerini elimin içinde biraz sıktım uzun zamandır shikai moduma geçmeme gerek duymamıştım. Bunun ne kadar güzel bir his olduğunu iliklerime kadar hissettim. Biliyorum bu savaş daha yeni başlamıştı ama artık uzamasını istemiyordum, Aquila bana daha tam gücünü gösteremeden onu yenecektim yani aklımdaki plan buydu. Bu sırada Aquila mızrağını fırlattı. Sırıttım ve sessiz bir şekilde “Kasai shīrudo” dedim ve ateşten kalkanımı oluşturdum. Saldırısının kalkanıma çarpışımı hissettim, düşündüğüm gibi gerçektende rahatça karşılaya bilmişti kalkanım saldırısını. Etraf gerek onun saldırısından gerek benim kalkanımın etrafında yarattığı hava akımın toz duman olmuştu. İşte bu benim sıramın geldiğinin işaretiydi. İlk olarak reiatsumu sakladım, sonra shunpoumu kullanarak Aquilanın arkasına geçtim. Shunpoum onun sonidosundan haylice hızlı olduğu için ona kendimi fark etmeden geçmiştim arkasına reiatsumu sakladığım içinde beni hala yerde sanıyordu. İlk olarak ona bir kidou yolladım bu kidou ilk yaptığımdanda güçlüydü beni duyamayacağı bir şekilde kidoumu fısıldadım “Bakudō No.99 1. Bölüm Kin!” bu bakudo gerçekten güçlü bir bakudodur. Birden Aquila Uzun, siyah bir bandaj tarafından sarıldı ve zemine çekildi, sonra 4 farklı yönden doğru yerden gönderdiğim bandajlar uzadı ve son olarak üstülerine Japonca Kin yazan taş parçaları domino taşları yerdeki bu bandajların üstüne düştü. Aquila’nın hareket etmesi olanaksızdı ve hiçbir reiatsunun bundan kurtulamayacağını sadece benim kırabileceğimi bildiğim için rahattım. Yere Aquila’nın yanına indim“Bu savaşımızı bu kadar hızlı bir şekilde bitirmek zorunda olduğum için üzgünüm Aquila biliyorum bana bütün gücünü gösterip benden öcünü almak istiyordum ama şunu bilmelisin ki bu savaşı bitirmek ikimiz içinde en iyisi olacak.” Dedim ve istemsiz bir şekilde ona umut dolu bir gülümseme yolladım. Bunu neden yaptım bilmiyordum karşımdaki beni öldürmeye çalışan bir Arancar ama o yerde hareketsiz yatarken orda sanki küçük bir çocuk görmüştüm. Gözlerimi sıkıca kapatıp açtım ve tekrar savaşıma konsantre oldum. Bu savaşı bitirmek zor olacaktı, çünkü karşımda kendini yenileyen bir rakip vardı aynı bir anka kuşu gibi. Sonra aklıma bir fikir geldi. Aquila’ya bakarak “Doğruyu söylemek gerekirse bir dakika önce seni nasıl yenebileceğimi bilmiyordum Aquila, düşünsene bir kendini anka kuşu gibi yenileyen birini nasıl yenebilirsin ki dedim kendi kendime. Sonra savaşımızın başında senin bana dediğini hatırladım. Kendini bir anka kuşu gibi kendi yenilediğini söylemiştin. İkimizde biliyoruz ki Aquila anka kuşu öldüğü zaman kendini küllerinden tekrar yaratabilir. Şimdi sana bir soru soracağım Aquila peki o küllerde yok olursa ne olur? Düşünmene gerek kalmadan cevabını vereyim ben anka kuşu sonsuza kadar yok olur! Bana bu kopyayı verdiğin için teşekkür ederim, inan sensiz seni nasıl yok edeceğimi bulamazdım” dedim ve klasik çarpık gülümsememi tekrar suratıma yerleştirdim. Artık bu işi bitirmenin vakti gelmişti. İlk başta zanpaktoumun bir saldırısını aktifleştirdim “Sonota no kasai” bu Aquila 1000 tane ateşten ok göndermemi sağladı. Aquila çok hızlı iyileştiğini bildiğim için daha ilk saldırım ona ulaşamadan ona başka bir saldırı yaptım.ikinci saldırım bir Kidou idi “Hadou No.88 Hiryugekizokushintenraiho!” dedim bu yapabildiğim en güçlü ikinci saldırı kidousu idi. Bu kidou ile bütün parları yok olacaktı. Amacım ondan hiçbir parça kalmamasını sağlamaktı o yüzden bu iki saldırının ona yeteceğini düşünüyordum. Ama işimi garantiye almak için bütün reiatsumu yoğunlaştırarak yapabileceğim en güçlü saldırı kidousunu yaptım “Hadou No.90 Kurohitsugi!”. Artık kalmayan parçalarını dev bir kare kaplamıştı. Etrafta hiçbir parçasının kalmadığımdan emindim çünkü son saldırımın büyüklüğünü ona dikkat ederek yapmıştım. Artık bitmişti! Etrafta Aquila’dan bir eser kalmamıştı, eskiden yattığı yere bakarak “Huzur içinde yat Aquila umarım gittiğn yerde kardeşini bulursun, evet senin kim olduğunu hatırladım.” Dedim ve bunu dedikten sonra üzerimden büyük bir yük kalkmış gibi hissettim. Savaş bitmişti en azından benim için Soul Society de son durum nasıldı bilmiyordum ama şimdi yeni bir sorunum vardı. Nasıl geri döneceğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Zanpaktoumu orijinal formuna getirip kınına soktum, bu sırada sert bir rüzgar esti ve etraftaki kumları uçuşturdu. Rüzgar hafifleyince bende yürümeye başladım anlaşılan benim için yeni bir macera başlıyordu…

rp out: bir rp macerasınında sonuna geldik benle beraber bu rp yi yapan Aquila'ya ve Luku'ya teşekkürlerimi iletirim. başka bir rp de buluşmak üzere esenle kalın

“…Bu elimdeki şeyi yakından kullanmak istemiyorum” diye bitirdi cümlesini tabi ben onun ağzından çıkan “yakından” kelimesini duyduğum saniyede shunpoum ile uzaklaşmaya başladım, onunla ne yapacağını anlamıştım. Luku’ya yaptığı gibi o şeyi bana da atacaktı. Bilerek saldırısının etki alanının yarısına gelinde durdum. Bu yarattığı mızrağın sadece gücünün çeyreği olduğunu söylemişti, bu yüzden çok canımı yakamayacaktı bu mızrak bu sırada o da mızrağı atabilmek için sonidosunu kullanmaya başladı. Bende yapacağım savunama için “Fukkatsu suru” siyerek shikaimi aktifleştirdim. Zanpaktoumun tutma yerini elimin içinde biraz sıktım uzun zamandır shikai moduma geçmeme gerek duymamıştım. Bunun ne kadar güzel bir his olduğunu iliklerime kadar hissettim. Biliyorum bu savaş daha yeni başlamıştı ama artık uzamasını istemiyordum, Aquila bana daha tam gücünü gösteremeden onu yenecektim yani aklımdaki plan buydu. Bu sırada Aquila mızrağını fırlattı. Sırıttım ve sessiz bir şekilde “Kasai shīrudo” dedim ve ateşten kalkanımı oluşturdum. Saldırısının kalkanıma çarpışımı hissettim, düşündüğüm gibi gerçektende rahatça karşılaya bilmişti kalkanım saldırısını. Etraf gerek onun saldırısından gerek benim kalkanımın etrafında yarattığı hava akımın toz duman olmuştu. İşte bu benim sıramın geldiğinin işaretiydi. İlk olarak reiatsumu sakladım, sonra shunpoumu kullanarak Aquilanın arkasına geçtim. Shunpoum onun sonidosundan haylice hızlı olduğu için ona kendimi fark etmeden geçmiştim arkasına reiatsumu sakladığım içinde beni hala yerde sanıyordu. İlk olarak ona bir kidou yolladım bu kidou ilk yaptığımdanda güçlüydü beni duyamayacağı bir şekilde kidoumu fısıldadım “Bakudō No.99 1. Bölüm Kin!” bu bakudo gerçekten güçlü bir bakudodur. Birden Aquila Uzun, siyah bir bandaj tarafından sarıldı ve zemine çekildi, sonra 4 farklı yönden doğru yerden gönderdiğim bandajlar uzadı ve son olarak üstülerine Japonca Kin yazan taş parçaları domino taşları yerdeki bu bandajların üstüne düştü. Aquila’nın hareket etmesi olanaksızdı ve hiçbir reiatsunun bundan kurtulamayacağını sadece benim kırabileceğimi bildiğim için rahattım. Yere Aquila’nın yanına indim“Bu savaşımızı bu kadar hızlı bir şekilde bitirmek zorunda olduğum için üzgünüm Aquila biliyorum bana bütün gücünü gösterip benden öcünü almak istiyordum ama şunu bilmelisin ki bu savaşı bitirmek ikimiz içinde en iyisi olacak.” Dedim ve istemsiz bir şekilde ona umut dolu bir gülümseme yolladım. Bunu neden yaptım bilmiyordum karşımdaki beni öldürmeye çalışan bir Arancar ama o yerde hareketsiz yatarken orda sanki küçük bir çocuk görmüştüm. Gözlerimi sıkıca kapatıp açtım ve tekrar savaşıma konsantre oldum. Bu savaşı bitirmek zor olacaktı, çünkü karşımda kendini yenileyen bir rakip vardı aynı bir anka kuşu gibi. Sonra aklıma bir fikir geldi. Aquila’ya bakarak “Doğruyu söylemek gerekirse bir dakika önce seni nasıl yenebileceğimi bilmiyordum Aquila, düşünsene bir kendini anka kuşu gibi yenileyen birini nasıl yenebilirsin ki dedim kendi kendime. Sonra savaşımızın başında senin bana dediğini hatırladım. Kendini bir anka kuşu gibi kendi yenilediğini söylemiştin. İkimizde biliyoruz ki Aquila anka kuşu öldüğü zaman kendini küllerinden tekrar yaratabilir. Şimdi sana bir soru soracağım Aquila peki o küllerde yok olursa ne olur? Düşünmene gerek kalmadan cevabını vereyim ben anka kuşu sonsuza kadar yok olur! Bana bu kopyayı verdiğin için teşekkür ederim, inan sensiz seni nasıl yok edeceğimi bulamazdım” dedim ve klasik çarpık gülümsememi tekrar suratıma yerleştirdim. Artık bu işi bitirmenin vakti gelmişti. İlk başta zanpaktoumun bir saldırısını aktifleştirdim “Sonota no kasai” bu Aquila 1000 tane ateşten ok göndermemi sağladı. Aquila çok hızlı iyileştiğini bildiğim için daha ilk saldırım ona ulaşamadan ona başka bir saldırı yaptım.ikinci saldırım bir Kidou idi “Hadou No.88 Hiryugekizokushintenraiho!” dedim bu yapabildiğim en güçlü ikinci saldırı kidousu idi. Bu kidou ile bütün parları yok olacaktı. Amacım ondan hiçbir parça kalmamasını sağlamaktı o yüzden bu iki saldırının ona yeteceğini düşünüyordum. Ama işimi garantiye almak için bütün reiatsumu yoğunlaştırarak yapabileceğim en güçlü saldırı kidousunu yaptım “Hadou No.90 Kurohitsugi!”. Artık kalmayan parçalarını dev bir kare kaplamıştı. Etrafta hiçbir parçasının kalmadığımdan emindim çünkü son saldırımın büyüklüğünü ona dikkat ederek yapmıştım. Artık bitmişti! Etrafta Aquila’dan bir eser kalmamıştı, eskiden yattığı yere bakarak “Huzur içinde yat Aquila umarım gittiğn yerde kardeşini bulursun, evet senin kim olduğunu hatırladım.” Dedim ve bunu dedikten sonra üzerimden büyük bir yük kalkmış gibi hissettim. Savaş bitmişti en azından benim için Soul Society de son durum nasıldı bilmiyordum ama şimdi yeni bir sorunum vardı. Nasıl geri döneceğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Zanpaktoumu orijinal formuna getirip kınına soktum, bu sırada sert bir rüzgar esti ve etraftaki kumları uçuşturdu. Rüzgar hafifleyince bende yürümeye başladım anlaşılan benim için yeni bir macera başlıyordu…

''...Anlıyorum! Şuradaki basit kidou'nun benim küllerimi bile yok edeceğini düşünüyorsun. Ancak bu fizik kurallarına göre aykırı birşey. Küllerime saldırı uygulayabilirsin. Ancak onun atomlarını yok edemezsin. Bir madde vardan yok, yoktan da var edilemez. Yaptığın shunpo'nun bile fizik kurallarında bir yeri var ve aykırı değil. Ancak bu yaptığın hiçbir şekilde beni yok edemez. Ben tanrıya inanmıyorum. Ancak sizin inancınıza göre senin yaptığın tanrıya karşı çıkmaktır shinigami. Şimdi bırakta yeniden yaratılayım.'' Hitsuomi'nin yaptığı saldırılar, Aquila'ya çarpmıştı. Heryer duman ile kaplanmıştı. Dumanlar gittiğinde ise Hitsuomi'nin yaptığı kidou yok olmuştu. Tabikide Aquila'da yok olmuştu. Ancak gaipten bir ses Hitsuomi'ye sesleniyordu. ''Beni öldürdüğünü mü düşünüyorsun? Anlıyorum! Kendi saldırını çok güçlü buldun. Kullandığım yeteneklerin güçsüz kalması sadece gücümü kullanmamamdı. Bu hareketini yapacağını biliyordum. Ryuumaru'yu da böyle yendin. Önceden herşeyi hesapladım. Bu tekniğinide iyice inceledim. Shinigamilerin kidou dediği şey bu. ''KİN'' sadece yapan kişinin reiatsusu bunu bozabilir. Unuttun mu ben kendimi yenileyebilirim. Sen kendi kidou'nu kendi reiatsun ile yok ettin. Şimdi işin bitti. Hesaplarıma göre kalan yaşam süren sadece 30 saniye. Güle güle Hitsuomi Toumaki!'' Htsuomi sadece boş boş Aquila'nın yok olduğu yere bakıyordu. O sırada boşluktan bir el Hitsuomi'nin göğsünün ortasına saplandı. ''Huh! Bu kadar mı? O zaman işin bitti! CERO OSCURAS! İşte seninle güçlerimiz arasındaki en büyük fark.'' Aquila'nın yaptığı CERO OSCURAS, Hitsuomi'nin sırtının tam ortasına geldi ve orada geniş bir delik açtı. (Bu deliğin yarı çapı yaklaşık 10 cm'dir.) Hitsuomi bilincini tamamen kaybetmişti. ''Şimdi seni sonsuz boşluğa hapsedeceğim.'' Aquila olduğu yerde bir garganta açtı ve Hitsuomi'yi içerisine bıraktı. ''Reiatsun yakında yok olacak. Böylece yaptığın ruh yoluda yok olacak. O zamana kadar bri seni kurtarmazsa sonsuz boşlukta kalacaksın. SONSUZA KADAR!'' Aquila garganta'nın içine girdi. Bu sırada garganta'nın girişi kapandı. Aquila hitsuomi'yi orada bırakarak Soul Society'ye gidiyordu. Yarım kalan işlern halletmeliydi...

OUT:

NOT1: Öncelikle hitsuomi bana KİN'i uyguladı. Kurallara göre ben karar vermeliyim yada bir çözüm bulmalıydım tutup tutmadığı hakkında. Bu sayede banada onun yaptığının aynısını yapma hakkı geçti ve uyguladım.

NOT2: Şimdi diyorum ki adminim ben shinigami olayım. 9.takım fukutaichou'su. Hitsuomi'yi kurtarmaya gidiyim. Kurtarıyım soul'a dönelim. Adminde GM olarak eski karakterim olan Aquila'yı kontrol etsin. Biz beraber savaşalım hitsuomi ile. Ne dersin? (Hayır diceğini biliyorum ama yinede sorayım dedim )